- پیشگفتار 1
- در آمد 3
- اشاره 4
- فصل نخست: پرتویی از آفتاب 4
- 2. پدر 5
- 1. تولد 5
- 4. همسر 6
- 5. فرزند 6
- 3. مادر 6
- 6. امامت 7
- 8. زیارت 8
- 7. شهادت 8
- فصل دوم: ارتباط با خدا 10
- اشاره 10
- وجود خدا 11
- اراده ی خدا 11
- 1. خدا باوری 11
- علم خدا 11
- یگانگی خدا 12
- شرک به خدا 12
- ایمان پذیری 13
- 2. انس با خدا 13
- بندگی خدا 14
- خدا اندیشی 14
- نماز گزاری 15
- شب زنده داری 21
- روزه داری 22
- حج 23
- دعاها وذکرها 23
- آیه الکرسی 25
- قرآن 25
- معاد اندیشی 28
- اشاره 30
- فصل سوم: حجت خدا 30
- 1. نیاز به امام 31
- 2. اطاعت از اولی الأمر 32
- 3. اهل بیت علیهم اسلام 32
- 4. امیرمؤمنان 33
- غدیر 34
- 5. عاشورای حسینی 36
- 6. مهدویت 37
- 7. زیارت 39
- اشاره 42
- فصل چهارم: خویشتن 42
- 1. سیمای ظاهری 43
- چهره 43
- هیبت و وقار 44
- آراستگی 44
- قامت 44
- پوشاک 48
- خوابیدن 49
- خندیدن 50
- خوردن 50
- عالم آل محمد 53
- 2. سیمای علمی 53
- پاسخ گویی 54
- گستره شاگردان 55
- گسترش علوم 55
- علم آموزی 56
- ادب 56
- آگاهی به همۀ زبان ها 56
- 3. سیمای اخلاقی 56
- اخلاق 57
- گفتار 57
- اندیشه 58
- گذشت 58
- بردباری 58
- تواضع 59
- توکل 59
- سپاسگزاری 60
- اخلاص 61
- خاموشی 61
- مروّت 61
- راستی 61
- گناه گریزی 62
- هوای نفس 62
- امانت داری 62
- حسابرسی نفس 63
- نهی از صفات رذیله 63
- توبه 64
- انسان نمونه 64
- خوش گمانی 64
- اسراف نکردن 65
- منع از دشمنی و بدگویی 65
- جدال 65
- نیکی 66
- مدیریت زمان 67
- نظم 67
- مشورت 67
- فعالیت اقتصادی 68
- توجه به مشکلات یاران 70
- اشاره 72
- فصل پنجم: خانه و خانواده 72
- 1. خانه 73
- خانه آسمانی 73
- والدین 75
- همسر 77
- فرزند 80
- برادر 84
- 2. خویشاوندان 84
- صلهٔ رحم 84
- مهمان و مهمانی 86
- اشاره 88
- فصل ششم: جامعه 88
- 1. خدمتکاران و کارگران 89
- معین کردن مبلغ 89
- انس با کارگر 89
- مشورت با کارگر 90
- اشاره 90
- 2. مردم 90
- نظارت همگانی 91
- ولایتعهدی با اجبار و تهدید 92
- 3. ولایتعهدی 92
- معاشرت 92
- مهرورزی 92
- چرایی پذیرش 93
- ولایتعهدی؛ به صورت مشروط 93
- اشاره 94
- فصل هفتم: بهداشت و سلامت 94
- 1. بهداشت دهان و دندان 95
- 2. بهداشت بدن 96
- نمک 97
- خرما 97
- 4. خوردنی ها 97
- 3. بهداشت محیط 97
- نخود 97
- کُندر 98
- کدو 98
- سویق 98
- سبزی 98
- انار 99
- انجیر 99
- کاسنی 100
- نان 100
- باقلا 100
- برنج 100
- سیب 101
- زیتون 101
- انگور و مویز 101
- چغندر 102
- بِه 102
- عدس 102
- گوشت 103
- خربزه 103
- عسل 103
- 5. نوشیدن 104
- 7. سفر 105
- 6. نشستن 105
- 8. بیماری 106
- 9. عیادت 107
- کتابنامه 108
پیشگفتار
اهل بیت علیه اسلام گنجوران دانش اند. رودها و جویبارهای دانش که مزرعهٔ جان انسان را در چهارده قرن اخیر سیراب و شاداب ساخته است، از بلندای قامت آسمانی این کوه نور سرچشمه می گیرد. کلام نورانی امام عالمان و عارفان، علی شینکه مؤید همین معناست: «ین خدژ غنی الشیل و لایزقی الی الطیژ»(1) و بی سبب نیست که پیامبر اعظم فرموده اند: «أنا مدینه العلم وعلی بائها»(2).
دانش اهل بیت الهامی از جنس دریافتنی است، نه آموختنی: علم حضوری است، نه حصولی: چراکه آنان حقیقت علم را با جان آسمانی خویش دریافته اند. امیرالمؤمنین، امام علی خانه در وصف عارفان که خود، مولای آنان اند، فرموده اند: «هجم بهم العلم علی حقیقه البصیره و باشروا روح الیقین.»(3)
پیامبر اعظم سرسلسلهٔ این خاندان نور و روشنایی، خود، درس ناخوانده و مکتب نرفته بودند؛ اما پیام و رسالتشان تلاوت، خواندن، آموختن، فراگرفتن و علم و آگاهی بود. رسالت ایشان با «اقرا» (4)آغاز شد و با دانش و بینش که جان های شیفته را سرشار می کند، تداوم یافت:هو الذی بعث فی الامیین زشولاً منهم یتلوا علیهم آیاته ویزکیهم وَیُعَلِّمُهُمُ الکتاب و الحکمه...(5)
پیامبر مهربانی یقین بارسالت خودشان، جانهای مرده را از مرداب روزمرگی و ضلالت تا باغستان بهشتی حیات و زندگی رهنمون شدند و انسان اسیر در کژراه ها و پرتگاه های تباهی را به شاه راه هدایت و صراط مستقیم فراخواندند و در تن مُردهٔ
1- نهج البلاغه، خطبۀ 3
2- منسوب به علی بن موسی الرضا، صحیفهٔ الامام الرضا، به تحقیق و تصحیح محمدمهدی نجف ص 58
3- نهج البلاغه، حکمت 147
4- علق، 1
5- جمعه، 2.