تقدیم کن!
[وقتی این لطف و محبّت را از امام دیدم ]در دل گفتم: ای کاش امام از لباسهایی که تاکنون پوشیده اند، به من هدیه دهند!
هنوز در این فکر بودم که امام دوباره به خدمتکار خود رو کرد و فرمود: از لباسهایم بیاور و در اختیار این میهمان بگذار(1)».
آگاهی پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان علیهم السلام به گفتگوهای قلبی دوستان و مؤمنان و زائران خود، یکی از باورهای شیعه امامیه است زیرا در نظر شیعه، خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله و
امامان معصوم علیهم السلام به دلیل جایگاه و منزلتی که نزد او دارند، چنین توان و قدرتی را داده است تا دلیلی باشد بر حقّانیت آنها و نشانه ای باشد بر درستی راه و خط مشی آنها.
شیخ صدوق رحمه الله به سندش از ابی بصیر نقل می کند که او به امام صادق علیه السلام گفت:
چرا خداوند به انبیاء و رسولان و شما معجزه عطا کرده است؟ حضرت فرمود: برای اینکه دلیلی باشد بر صدق آورنده آن(2).
در روایت دیگری آمده است:
در یکی از روزها حضرت جواد الائمه علیه السلام در کنار دجله ایستاده بود، فردی به آن حضرت گفت:
«شیعیان شما بر این باورند که شما به آنچه در این رودخانه وجود دارد آگاهید و حتّی وزن آن را هم می دانید!
حضرت فرمود: آیا خداوند می تواند این دانش را به موجودی کوچک و
ضعیف چون پشه ارزانی کند؟
آن فرد پاسخ داد: آری خدا چنین قدرتی دارد.
امام فرمود: پس چندان شگفت نخواهد بود اگر خدا این دانش را به یک انسان که نزد او
1- قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، 2 / 768؛ بحار الانوار، 49 / 56.
2- علل الشرایع، ص 122؛ بحار الانوار، 11/71.