پی برده شود و از ایشان آموزه های دین آموخته گردد و گام در راه پرستش و فرمانبرداری پروردگار متعال نهاده شود.
پس زائران آگاه پیش از آن که در زیارت خود، برآورده شدن حاجتها و نیازهای خود را در نظر داشته باشند، به این حقیقت توجّه کنند که باید درس توحید و دینداری و دین خواهی را از امامان فرا گرفت و از مکتب اهل بیت علیهم السلام برای درس آموزی و
دین شناسی بهره برد و از آستان مهر و محبّت ایشان، به اطاعت و بندگی خدا رسید، حرام الهی را کنار نهاد و تکالیف واجب را انجام داد؛ چیزی که امامان را خشنود می سازد و لطف و محبّت و دعای آنان را ارزانی می دارد.
4 - آگاهی امام به آینده
دِعبل خُزاعی یکی از شاعران بزرگ
روزگار امام علی بن موسی علیه السلام بود که با وجود شرایط دشوار آن زمان، در برابر مخالفان اهل بیت علیهم السلام در مدح و ستایش
اهل بیتِ عصمت و طهارت علیهم السلام شعر می سرود و با اشعار خود، امامان را به همه مردم می شناساند.
«در یکی از مجالسی که دعبل شعری درباره حضرت رضا علیه السلام و کرامتهای آن بزرگوار سروده بود، آن امام مهربان سکّه هایی از نقره که نام رضوی بر آن نقش بسته بود، به وی هدیه داد.
دعبل که از سر محبّت و ارادت شعر سروده بود و پول و هدیه ای را چشم نداشت، پولها را نپذیرفت و بازگرداند. امّا امام فرمود: این سکّه ها را بگیر زیرا به آن نیاز خواهی یافت!
دِعبل می گوید: از مجلس امام بیرون آمدم و به خانه بازگشتم، چون به خانه رسیدم، خانه را از اسباب و اثاث، خالی دیدم و دریافتم که، اموال خانه دزدیده شده است.
این جا بود که سکّه های نقره را فروختم
و مردم به بهای خوبی از من خریدند، چه نام امام بر آن نقش بسته بود و مردم در برابر سکّه ای نقره، سکّه ای طلا به من می دادند و