(گفتمان‌های آموزشی قرآن کریم ( تفسیر موضوعی المیزان صفحه 127

ما داده‌اند.» اين جا هم آن دو جمله را تأكيد نموده مي‌گويد: «همه اين‌ها فضلي است آشكارا از خدا!» (1)

گفتمان مورچه در وادي نمل، انگيزه شكرگزاري سليمان

«وَ حُشِرَ لِسُلَيْمنَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِــنِّ وَ الاِْنْسِ وَ الطَّيْرِفَهُمْ يُوزَعُونَ!»

«حَتّـي اِذا اَتَوْا عَلي وادِ النَّمْلِ قالَتْ نَمْلَةٌ يا اَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَساكِنَكُمْ لايَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمنُ وَ جُنُودُهُ وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ...!»

«و سپاهيان سليمان از جن و انس و پرنده فراهم شدند و به نظم آمدند.»

1- الميزان، ج: 15، ص: 492.

گفتمان‌مورچه‌در وادي‌نمل،انگيزه‌شكرگزاري‌سليمان (311)

«تا چون به وادي مورچه رسيدند مورچه‌اي گفت: اي مورچگان به لانه‌هاي خود برويد تا سليمان و سپاهيان او به غفلت شما را پايمال نكنند!»

«سليمان لبخندي زد و از گفتار او خنديد و گفت: پروردگارا! مرا وادار كن تا نعمتي را كه به من و پدر و مادرم مرحمت فرموده‌اي سپاس دارم و عملي شايسته كنم كه آن را پسند كني و مرا به رحمت خويش در صف بندگان شايسته‌ات در آور!» (17 تا 19 / نمل)

«وَ حُشِرَ لِسُلَيْمنَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِــنِّ وَ الاِْنْسِ وَ الطَّيْرِفَهُمْ يُوزَعُونَ!» براي سليمان لشكرش جمع شد، لشكرها كه از جن و انس و طير بودند و از اين كه متفرق شوند يا در هم مخلوط گردند جلوگيري مي‌شدند، بلكه هر يك در جاي خود نگهداري مي‌شدند.