زلال اندیشه رضوی: مجموعه مقالات برگزیده همایش صفحه 132

حدیثش معتبر شناخته شود... من بارها مرقد وی را زیارت کرده ام. زمانی که در طوس بودم هر مشکلی برایم رخ می داد قبر علی بن موسی الرضا را که درود خدا بر جدش و او باد، زیارت و برای برطرف شدن مشکلم دعا می کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می شد. این کار را بارها تجربه کردم و پاسخ می گرفتم. خداوند ما را بر دوستی و محبّت رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیتش بمیراند.» (1)

3. محمّد بن علی بن سهل شافعی2 (405 ق.)

وی گوید: «از ابوالحسن محمّد بن علی بن سهل فقیه شنیدم: هیچ امر مهم دینی و دنیایی برای من روی ندادکه به بارگاه امام رضا علیه السلام برای آن حاجت رفتم و نزد قبرش خدا را خواندم، جز آن که آن حاجت روا شد و خداوند مرا از آن غم رهانید... و این عادتم شده که به آن در تمام اموری که بدان ها دچار می شوم بروم چرا که آن نزدم آزموده شده است.» (2)

2. قرن پنجم

4. حاکم نیشابوری شافعی(405 ق.) (3)

خداوند مرا از کرامات تربتش بهترین کرامت را شناساند، از جمله آنکه من دچار بیماری خشکی مفاصل بودم و جز با مشقت نمی توانستم حرکت کنم. بنابراین بیرون آمدم و زیارتش کردم و با دو کفش کرباسی به نوقان بازگشتم صبح که در نوقان بودم تمام آن درد رفت و تندرست به نیشابور بازگشتم. (4)

1- . ابن حبّان بُستی شافعی، کتاب الثقات، ج8، ص457.
2- . جوینی شافعی، فرائد السمطین، ص220، ح496 به نقل از تاریخ نیشابور حاکم نیشابوری.
3- . ذهبی شافعی، درباره وی گوید: «الامام، الحافظ، الناقد، العلاّمه، شیخ المحدّثین... کان مِن بحور العلم» سیر اعلام النبلاء، ج17، ص163 سُبکی شافعی گوید: «کان اماماً جلیلاً و حافظاً حفیلاً، اتّفِقَ علی امامته وجلالته و عظیم قَدْره» الطبقات الشافعیه الکبری، ج4، ص156 شماره328.
4- . جوینی شافعی، فرائد السمطین، ج2، ص220، ح496 به نقل از تاریخ نیشابور حاکم نیشابوری.