زلال اندیشه رضوی: مجموعه مقالات برگزیده همایش صفحه 32

شخصی از مالک ابن انس در باره آیه شریفه ((الرّحمنُ علی العرشِ استوی)) (1) پرسش کرد وی در پاسخ گفت: «استوای خدا بر عرش معلوم است، کیفیت آن مجهول، ایمان به آن واجب و پرسش درباره آن بدعت است.» (2)

ب) امام رضا علیه السلام و اهل حدیث

به منظور رعایت اختصار، در این جا به مناظره ای که میان یکی از علمای اهل حدیث و امام رضا علیه السلام روی داده است بسنده می کنیم.

صفوان بن یحیی می گوید: «ابوقرّه محدث از من خواست که برای او از امام رضا علیه السلام وعده ملاقات بگیرم، من پیام او را به حضرت رساندم. حضرت اجازه داد.

در ملاقات ابوقره و امام رضا علیه السلام مناظراتی صورت گرفت تا این که سخن به توحید کشیده شد.

ابوقره به حضرت رضا علیه السلام گفت: ما روایت داریم که خداوند سخن گفتن و دیدن خود را میان دو پیامبرش تقسیم کرده است, سخن گفتن را به حضرت موسی علیه السلام و دیدن را به حضرت محمّد صلی الله علیه و آله اختصاص داده است. وی به آیاتی از قرآن استدلال کرد.

حضرت در پاسخ فرمود: که آیات دیگری در قرآن وجود دارد که نافی این دیدگاه است مانند: ((لا تُدرکه الاَبصار و هو یدرِک الابصارَ)) (3) و ((یعلم ما بینَ اَیدیهم وما خَلفَهم ولا یحیطون بِه عِلماً)) (4) ومانند این آیات. آیا این آیات را خداوند نازل نکرده است؟ چگونه امکان دارد که کسی بگوید از جانب خداوند آمده ام و به امر خداوند به مردم بگوید ((لاتدرکه الابصار)) یعنی

1- .طه،آیه5.
2- . رضا برنجکار، آشنائی با فرق و مذاهب کلامی، ص121.
3- . انعام، آیه102.
4- . طه، آیه110.