زلال اندیشه رضوی: مجموعه مقالات برگزیده همایش صفحه 41

اشتباه افتادن برخی از شیعیان در امر امامت واژه « قائم» است. این واژه دارای دو معنای عام و خاص است.

معنای خاص: ویژه حضرت مهدی (عج) است.

معنای عام: امامی که در میان امت قائم است و به اداره امور پیروان و شیعیان خود می پردازد. این عنوان بر هر امام معصومی قابل اطلاق است و اختصاصی به امام دوازدهم علیه السلام ندارد. شاهد این مدّعا روایتی است که ازکتاب غیبت شیخ طوسی نقل شده است. راوی می گوید: «به ابوالحسن موسی علیه السلام عرض کردم، پرسشی دارم.

فرمود: بپرس از امام خود.

گفتم: چه شخصی را در نظر دارید؟ زیرا من امامی جز شما نمی شناسم.

فرمود: علی فرزندم را، که کنیه خود را به او بخشیده ام.

گفتم: سرورم! مرا از آتش برهان، زیرا ابا عبدالله علیه السلام (امام صادق) فرموده است: شما قائم به این امر هستید.

فرمود: آیا من قائم نبوده ام؟ سپس فرمود: ای حسن! هر امامی که در میان امت قائم و زنده است قائم آن امت است، و چون درگذشت، جانشین او قائم و حجت است تا این که از آنها غایب شود، بنابراین ما همگی قائم هستیم و تو تمامی آنچه را میان خود و من داری، به سوی فرزندم علی بازگردان، به خدا من این امر را برای او قرار نداده ام، بلکه خداوند از جهت دوستی او برای وی مقررّ کرده است...» (1)

ز) بزرگان و دانشمندان واقفی

بررسی و دقت در اندیشه واقفیان هم در علم کلام و هم در علم رجال نقش