زلال اندیشه رضوی: مجموعه مقالات برگزیده همایش صفحه 87

کلیات

1. طرح مسأله

زیارت آدمی از دوست صمیمی یا از کسی که با او پیوند روحی یا مادّی داشته است، از اموری است که دل و جان سالم بدان اشتیاق دارد. از این رو، روا نیست دینی که اساس آن بر فطرت استوار است، با این عمل مخالفت ورزد یا آدمی را از نزدیک شدن و رویارویی با آنهایی که دوستشان دارد، باز دارد. حال به زیارت معصومین رفتن و از آن جمله امام رضا علیه السلام از توصیه ها و تاکیدات دین مبین اسلام است. امّا به دیار این بزرگان رفتن و جلای روح دادن و شستن غبار مادّیت، به همراه رعایت اصول رفتاری و آدابی است که آن نیز در دستورات دینی بسیار سفارش شده است، تا آدمی در این سفر معنوی تنها سختی راه را به خود تحمیل نکند، بلکه با دستی پر و کوله باری از تجربیات نیک و معنویات به زندگی خویش باز گردد.

2. ضرورت و اهمیت

زیارت بخشی از نیازهای روحی و زندگی معنوی و اجتماعی انسان را تشکیل داده و انبساط خاطر و آرامش روانی که در سفر زیارتی برای او محقق می شود، در هیچ کجا پیدا نمی شود، از این رو، باید کوشید تا در این مسیر بهترین رفتارها را رعایت نمود تا از جهل و گمراهی و نیز دل مشغولی هایی که همواره در راه انسان است، رهایی یافته و همچنین یک زیارت حقیقی انجام شود و به سمت و سوی یک زندگی شایسته فردی و اجتماعی رهنمون گردیم.