زلال اندیشه رضوی: مجموعه مقالات برگزیده همایش صفحه 92

است فعل دینی یا عقیدتی آن چنان واقع شود. مانند آداب دعا و آداب ملاقات با دوستان. به تعبیر دیگر، ادب ظرافت فعل است. امّا معنای آداب جمع ادب و در لغت به مفهوم قاعده ها، روش ها، سنت ها و رسم های رایج در فرهنگ هر جماعت و قومی است.

حال مقصود از فرهنگ و ادب زیارت در اینجا، بیان ساختارهایی نیکو، زیبا و شایسته از ویژگیهای رفتاری، اخلاقیات و آداب است که هر زائر برای رفتن به زیارت حرم مطهر امام رضا علیه السلام نیازمند دارا بودن یا مراعات این خلقیات و آداب می باشد که با رعایت آن بتواند خود را در زلال جاری، بایسته های عرفانی و اخلاقی«زیارت» شستشو دهد و با عشق و پاکی تن و نفس قدم به آن مکان بگذارد تا آنگاه زیارت حقیقی برای وی محقق گردد.

ج) زیارت

واژه شناسان، زیارت را این چنین معنا کرده اند:

1. دیدار و ملاقات، به دیدار کسی رفتن، (1) سرزدن، دیدن کردن، دیدار، (2) حاضرشدن نزد مزور، (3) گرامی داشت احترام آمیز، (4) «دیدار کردن از چیزی، کسی، یا جایی که دارای ارزش و اهمیت است، (5) و زیارت به معنای دیدار کردن با قصد می باشد از این رو مفهوم میل وگرایش در تعریف زیارت آمده است که گویی زیارت کننده از دیگران روی گردانده و به سوی زیارت شونده تمایل پیدا کرده است. (6)

1- . مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج6، ص113.
2- . آفریده رازی، فرهنگ واژه های فارسی سره، ص72.
3- . حسن الامین، دائره المعارف الاسلامیه الشیعه، ج13، ص106.
4- . لویس معلوف، المنجد فی اللغه، ص310.
5- . فرهنگ روز سخن، ص3921.
6- . احمد صدر، دائره المعارف تشیع، ج3، ص36.