اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 144

نشانه‌هاي قيامت (283)

نشانه 9 ـ سقـوط و تيـره‌شـدن ستارگان

«وَ اِذَا النُّجُومُ انْكَـدَرَتْ،» انكدار به معناي سقوط است و انكدار مرغ از هوا، به معناي آمدنش به طرف زمين است و بنابراين مراد از اين جمله اين است كه در آن روز ستارگان مي‌ريزند، همچنان كه آيه «وَ اِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ،» (2 / انفطار) نيز همين را مي‌رساند، البتـه ممكن هم هسـت از بـاب كدورت و تيـرگي باشد و مراد ايــن بـاشد كه در آن روز ستارگــان بي‌نــور مي‌شونـــد.

نشــانــه 10 ـ راه افتـادن كوهها

«وَ اِذَا الْجِبـالُ سُيِّـرَتْ،» روزي كه از شدت زلزله آن كوهها به راه مي‌افتند، مندك و متلاشي و غباري پراكنده مي‌شوند و سرابي خالي از حقيقت كوهي مي‌گردند، همه اينها تعبيـرهـايــي اسـت كــه در قــرآن دربــاره وضــع كـوههـا در آن روز آمـده اســت .

(284) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

نشانه 11 ـ بي‌صاحب ماندن اموال

«وَ اِذَا الْعِشـارُ عُطِّلَــتْ،»

«و هنگامــي كــه نفيس‌تـريــن امـوال بـي صـاحــب مـي‌مـانـــد.» (4 / تكوير)

معناي تعطيل شدن عشراء اين است كه در آن روز عرب شتر عشراء را كه مال نفيسي است، رها مي‌كند و هيچ چوپان و دشتباني كه آن را حفظ كند بر آن نمي‌گمارد و گويا در اين جمله اشاره‌اي بطور كنايه به اين معنا باشد كه همين اموال نفيسي كه مردم در دنيا بر سر آن پنجه به روي هم مي‌كشند، آن روز بي صاحب مي‌ماند، كسي نيست