اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 159

«لا تَـري فيهــا عِـوَجــا وَ لا اَمْتـــا،»

«كه درآن‌برجستگي و انحرافي نبيني.» (107 / طه)

ايـن آيـــه دلالـت دارد بـر اينكـه مـردم از رسـول خـدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله از وضـــع كــوههـا در روز قيــامـــت پرسيـده بـودنــد، كـــه در ايــن آيـــات از آن جـــواب مــي‌دهـــد.

نشانه 27 ـ ذره ذره شدن كوههــا و تخت شدن زميــن

«فَقُلْ يَنْسِفُها رَبّي نَسْفا ـ يعني بگو پروردگارم آنها را ذره ذره نموده و ذره‌هايش را

(310) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

منتشر مي‌كند، به طوري كه در جاي آن چيزي باقــي نمي‌ماند.»

«فَيَـذَرُهــا قـاعـا صَفْصَفـــا.»

كلمه«قاع»به‌معناي‌زمين‌صاف و تخت‌است وكلمه‌صفصف‌نيزبه‌معناي‌زمين تختي است‌كه ليز و صاف باشد. و معناي جمله اين‌است كه پس از خرد كردن كوهها و پاشيدن ذرات آن، زمين را تخت و هموار مي‌كند، به طوري كه هيــچ چيز روي آن ديده نمي‌شود.

«لا تَري فيها عِوَجا وَ لا اَمْتا ـ هيچ بيننــده‌اي نقطــه پستــي مــاننــد دره و نقطه بلندي مانند تل و كوه در آن نمي‌بيند.» (1)