اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 191

نشانه 55 ـ انفطار و شكافتــه شدن آسمـــان

«اَلسَّمآءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعـُولاً،» اين آيه براي بار دوم به شدت آن روز اشاره مــي‌كنــد و كلمــه انفطـار بــه معنــاي شكــاف بــرداشتــن اسـت و معنــاي آيــه ايـن اسـت كـه : آسـمـان در آن روز و يــا بــه سبـب شــدت آن روز شـكافـته مي‌شود.

«كانَ وَعْدُهُ مَفْعُولاً ـ وعـده خدا شدني است!» (1)

1-الميزان ج:20 ص:105 .

(366) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

بطشه كبري

«يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْري اِنّا مُنْتَقِمُونَ،»

«روزي كــه با گرفتنـي سخت و بزرگ مي‌گيريــم كه ما انتقــام‌گيرنــده هستيم،» (16/دخان)

منظور از روزي كه خدا كفار را به بطشي بزرگ بطش مي‌كند روز قيامت است. توصيف بطشه با كلمه كبري مؤيد همين تفسير است، چون اين توصيف، بطشه را

بطشه كبري (367)