اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 205

كـرديــم و جزايي موافق با آن به‌ايشان مي‌دهيم.

«فَــذوُقُــوا فَلَــنْ نَــزيــدَكُـــمْ اِلاّ عَذابـــا،»

«پس بچشيد كيفر تكذيب و بدكاري را كه هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم چنـانكــه شمــا در دنيـــا هيـچ متنبـه نشـده و جــز بـر بــدي نيفزوديد.» (30 / نبأ)

مي‌خواهد ايشان را از اين اميد مأيوس كند كه روزي از شقاوت نجات يافته به راحتي برسند. مراداز جمله «... فَلَنْ نَزيدَكُمْ اِلاّ عَذابا،» اين است كه آنچه مي‌چشيد عذابي است بعد از عذابي كه قبلاً چشيده بوديد، پس آن عذاب عذابي است بعد از عذاب و عذابي است روي‌عذاب، همچنان‌عذابها دو چندان مي‌شود و عذابي به عذابتان افزوده مي‌گردد،

يَوْمُ الْفَصْل و كمينگاه بودن جهنم (389)

پس‌ازاينكه‌به‌آرزوي‌خودبرسيد مأيوس‌باشيد و اين آيه خالي‌ازاين‌ظهورنيست‌كه مراد از جمله «لابِثينَ فيهـا اَحْقـابا،» خلود در آتش است، اينكه عذاب از شما قطع نخواهد شد!

يَوْمُ الْفَصْل و بهشت رستگـاران

«اِنَّ لِلْمُتَّقينَ مَفـازا،»

«بــراي متقيــــان در آن جهــان رستگــاري و آســايــش اســــت،» (31 / نبأ)

«حَدائِقَ وَ اَعْنابــا،»