اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 22

«وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها...» خازنان دوزخ يعني ملائكه‌اي كه موكل برآنند، از در ملامت و انكار برايشان مي‌گويند: آيا رسولاني از خود شما يعني از نوع خود شما انسانها به سويتان نيامدند تا بخوانند بر شما آيات پروردگارتان را و آن حجت‌ها و براهيني كه بر وحدانيت خدا در ربوبيت و وجوب پـرستــش او دلالت مي‌كنـد، برايتان اقــامــه كنند؟

گفتند: چرا چنين رسولاني براي ما آمدند، آن‌آيات را براي ما خواندند، ولكن زير بار

(48) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

نرفتيم و آنان را تكذيب كرديم و در نتيجه «حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذابِ عَلَي‌الْكافِرينَ: فرمان خدا و حكــم ازلي‌اش دربـاره كفار به كرسي نشست!»

منظــــور از كلمـه عـذاب هـمــان اسـت كـه در هنگـامــي كـه بـه آدم فـرمان مــي‌داد بـه زمـيـن فـرود آيــد، فــرمـــود :

«وَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا اُولئِـكَ اَصْحابُ النّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ.» (39 / بقـره)

3 ـ دستور دخـول‌از ابـواب جهنم

«قيلَ ادْخُلُوا اَبْوابَ جَهَنَّــمَ خالِــدينَ فيها فَبِئْسَ مَثْـوَي الْمُتَكَبِّـــريــنَ!» (72 / زمر) گــوينــده ايـن‌فـرمـان خـازنــان دوزخنـد .

كلياتي از آغاز و انجام قيامت (49)

از جمله «فَبِئْسَ مَثْوَي‌الْمُتَكَبِّرينَ،» بر مي‌آيد كه اين فرمان در باره كفاري صادر مي‌شـود كــه از در تكبــر آيــات خـدا را تكذيـب كــرده و با حــق عنـــاد ورزيـده‌اند .