اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 25

كلياتي از آغاز و انجام قيامت (53)

پرهيزگارند و مرادشان‌از وعده‌اي‌كه خدا به‌آنان داده‌بود، آن وعده‌اي است كه در قرآن و در ساير وحي‌هاكه به‌انبياي ديگر كرده بود، مكرر آمده و متقين را وعده بهشت داده، از آن جمله در قرآن عزيزش فرموده: «لِلَّذينَ اتَّقَوْا عِنْـدَ رَبِّهِمْ جَنّاتٌ،» (15 / آل عمران) و نيـــز فــــرمــــوده: «اِنَّ لِلْمُتَّقيــــنَ عِنْــــدَ رَبِّهِـــمْ جَنّـــاتِ النَّعيـــمِ.» (34 / قلم)

بعيدنيست‌كه‌مرادازاين‌وعده،وعده‌به‌ارث‌دادن‌بهشت‌باشد،همچنانكه‌درقرآن‌فرموده: «اُولئِـكَ هُـمُ الْوارِثُــونَ، اَلَّذينَ يَرِثُونَ‌الْفِرْدَوْسَ هُمْ فيها خالِدوُنَ،» (10 و 11 / مؤمنون) و بنابراين احتمال جمله «وَ اَوْرَثَنَا الاَْرْضَ،» چنين معنا مي‌دهد: گفتند حمد آن خدايي را سزد كه به وعده خود وفا كرد و بهشت ديگران راهم به ما ارث داد!

3 ـ وراثت زمين بهشت

(54) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

«وَ اَوْرَثَنَا الاَْرْضَ،» مراد از كلمه «أَرْض» به طوري كه گفته‌اند زمين بهشت است، يعني همانجايي كه بهشتيان در آنجا مستقر مي‌شوند. و در اول سوره مؤمنون هم هست كه مراد از ارث دادن بهشت، اين است كه : بهشت را برايشان باقي گذاشت، با اينكه در معرض آن بود كـه ديگران آن را ببرند و يا حداقل شريك ايشان شوند، ولي آن ديگران (در اثر گناه و شـرك) سهم بهشت خود را از دست دادند و به اينان منتقل گرديد .

4 ـ اقامت و استفاده دلخواه از بهشت

«نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ،» اين جمله بيانگر ارث دادن زمين به ايشان است و اگر با اينكه جا داشت بفرمايد «نَتَبَوَّأُ مِنْها،» فرمود: «نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ،» و خلاصه با اينكه جا

كلياتي از آغاز و انجام قيامت (55)

داشــت ضمير كلمــه «أَرْض» را به كار ببــرد كلمه جنــت را آورد بـراي ايـن اسـت كـه كلمه ارض را معنـا كنــد و بفـهمـانـــد كـه منظــور مــا از أرض همـان بهشـت اسـت.