اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 45

تــدارك بـراي سفـر بـا سعـادت آخــرت

حال بايد ديد آيه شريفه چه دلالتي دارد :

آنچه از آيه استفاده مي‌شود تنها اين معنا است كه هر كه در عرصه قيامت باشد يا شقي است و متصف به شقاوت و يا سعيد است و داراي سعادت و اما اينكه اين دو صفت به چه چيز براي موضوع ثابت مي‌شود و آيا دو صفت ذاتي هستند براي موصوفشان و يا اينكه ثبوتشان به اراده ازليه است و به هيچ وجه قابل تخلف نيست و يا اينكه به اكتساب و عمل حاصل مي‌شود، آيه شريفه از آن ساكت است و بر هيچ يك از آنها دلالتي

(98) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

ندارد، چيزي كه هست قرار داشتن آن در سياق دعوت به ايمان و عمل صالح و تحريك به اينكه در ميان اطاعت و معصيت، اطاعــت را اختيــار كنيــد، دلالت مي‌كنـد بر اينكــه ايمـــان و عمـــل صالــح در حصــول سعــادت مــؤثــر است و راه رسيدن به آن آســان است هم چنــان كــه در جاي ديگـر فـرمـوده: «ثُمَّ السَّبيلَ يَسَّرَهُ!» (20 / عبس)

صداي نفس بدبختان در آتش جهنم

«فَــاَمَّـــا الَّــذيــنَ شَقُـــوا فَفِــي النّارِ لَـــهُمْ فيـــها زَفيـــرٌ وَ شَــهيــقٌ،»

«اما كساني كه بدبختند در آتشند و براي آنها زفيـر و شهيـق است،» (106 / هود)

صداي نفس بدبختان در آتش جهنم (99)

«زفَير،» به معني ابتداي عرعر خران و «شَهيق» به معناي آخر آن است، يا «زَفير» به معناي كشيدن نفس و «شَهيق» به معناي برگرداندن آن است، يا «زفَير،» به معناي نفس كشيدن پي در پي است، به نحوي كه قفسه سينه بالا بيايد و «شَهيق» هم به معناي طول «زفَير،»است و هم‌به‌معناي برگرداندن نفس است، همچنانكه«زفَير،»به‌معناي فروبردن نفس نيـز هست و اصــل آن از جبل شاهق اســت كه به معناي كوه طولاني و بلند است.