اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 98

«ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذينَ اَشْرَكُوا مَكانَكُمْ اَنْتُمْ وَ شُرَكآؤُكُم.»

در آن روز به مشركين مي‌گوئيم همانجا كه هستيد باشيد، شركاي شما نيز در همــان دوزخ كــه هستنــد باشنـــد.

سؤال يوم حشر (201)

اين فرمان كه: شما و شركائتان بر جاي باشيد براي اين است كه در آنجا كه جاي اختيار و امتحان است، امتحان شوند.

مشركين و شركاء و هر انسان ديگر آنچه را كه در دنيا كرده امتحان شوند تا حقيقت كرده‌هايش برايش منكشف و روشن شود و حقيقت هر عملي را كه كرده به عيان مشاهده كند، نه اينكه صرفا برايش بشمارند و بيان كنند كه تو چنين و چنان كــرده‌اي، بلكــه عمل خود را مجســم مي‌بيند و با مشاهــده حق از هر چيــزي، اين معنا برايش منكشف مي‌شــود كــه مــولاي حقيقــي، تنها خــداي سبحــان است و همــه اوهــام ساقــط و منهدم مي‌گــردد و اثري از آن دعوي‌ها كه بشر به اوهــام و هــواهاي خــود بــر حــق مي‌بســت بــاقي نمي‌ماند.

در آن روز حقيقت ولايت الهي بطور عيان ظهور پيدا مي‌كند و خلق به عيان لمس

(202) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

مي‌كنند كه غير از خداي تعالي، به جز فقر و مملوكيت محض چيزي ندارند، در اين هنگام است كه هر دعوي باطلي باطل و بنيان هر موهومي منهدم مي‌گردد: «هُنالِكَ‌الْوَلايَةُ لِلّهِ الْحَقِّ،» (44 / كهف) و «يَوْمَ هُمْ بارِزُونَ لا يَخْفي عَلَي‌اللّهِ مِنْهُمْ شَيْ‌ءٌ لِمَنِ‌الْمُلْكُ‌الْيَوْمَ لِلّــهِ‌الْـواحِــدِ الْقَهّــارِ!» (16 / مؤمــن) و «وَ الاَْمْــرُ يَــوْمَئِــذٍ لِلّــهِ!» (19 / انفطــار) (1)

هلاك‌شدگان در پيشگاه خدا حاضر خواهند شد!

«وَ اِنْ كُلٌّ لَمّا جَميعٌ‌لَدَيْنامُحْضَرُونَ،»