- موقعیت امام علیهالسلام در مدینه 1
- ازدواج 1
- امام رضا علیهالسلام در یک نگاه 1
- اشاره 1
- نگین نیشابور 2
- امام رضا علیهالسلام و امین 2
- مسافر ایران 2
- عصر هارون 2
- عصر مأمون 2
- خورشید مرو 3
- ولایتعهدی 3
- مأمون و نگارش عهدنامه 4
- اهداف شوم مأمون 4
- قیامها 5
- مناظرات علمی 5
- شاگردان 5
- مسافر بغداد 6
- آثار 6
- اوضاع فرهنگی 6
- هدیه به دوست 7
- توطئه 7
- خبر از سر درون 8
- نماز اول وقت 8
- احترام به دوستان 9
- جود و بخشش 9
- فروتنی 10
- همسفره غلامان 10
- پرداخت بدهکاری 11
- نماز باران 11
- مقام امامت 12
- رهیافته 12
- زکات 13
- صله رحم 13
- خمس 13
- نهی از شراب 14
- پرهیز از تهمت 14
- گناه 14
- همنشین 15
- نهی از رباخواری 15
- همسایه 16
- آفرینش بهشت و جهنم 16
- لحظات وحشت 17
- پرسشگری 18
- خانواده 18
- بهترین و بدترین زندگی 19
- ارث زن 19
- پیام رستگاری 19
- امام علیهالسلام در کلام دیگران 20
- آرزوهای پوچ 20
- امام جن و انس 21
- عجز زبان 22
- کلام ماندگار 22
- زیارت 23
«برای رسیدن به انتخاب ولی عهد، شب و روز به پیشگاه خدا مناجات کردم و از او خواستم در انتخاب ولی عهد کسی را الهام فرماید که خشنودی و طاعت خدا در آن باشد. به همین دلیل در افراد خاندان خود و علی بن ابی طالب با دقت نظر کردم و کسی را جز علی بن موسی نیافتم که برای این مقام لایقتر باشد.» این عهدنامه در روز دوشنبه، هفتم رمضان سال 201 نوشته شد.
مناظرات علمی
مأمون پس از تحمیل مقام ولایتعهدی به امام رضا علیهالسلام، جلسات گسترده بحث و مناظره تشکیل میداد و دانشمندان بزرگ را به این جلسات دعوت میکرد. اگرچه منظور از این جلسات در ظاهر اثبات مقام والای امام هشتم در رشتههای گوناگون علوم بود، در زیر پوشش ظاهری اهداف و مقاصد پلیدی دنبال میشد. مأمون میخواست مقام والای امام هشتم را تنها در بعد علمی منحصر کرده و به تدریج آن حضرت را از مسائل سیاسی کنار بزند و شعار جدایی دین از سیاست را عملی سازد. او مایل بود مسئله مناظره امام با علمای بزرگ زمان خود، نقل محافل و مجالس شود و همه علاقهمندان و عاشقان مکتب اهل بیت در جلسات خود به این مسائل بپردازند و از پیروزیهای امام در این مباحث سخن بگویند تا مأمون کارهای سیاسی خود را با خیال راحت دنبال کرده، آن را پوششی بر نقاط ضعف حکومت خود قرار دهد.
قیامها
در عصر امام رضا علیهالسلام، قیامهای فراوانی از سوی علویان بر ضد دستگاه عباسی شکل گرفت. علت این انقلابها و قیام ها، ظلم و فساد بی پایان خلفای عباسی به مردم و علویان بود. افزون بر این که آنان معتقد بودند رهبری جامعه اسلامی حق علویان است و عباسیان غاصبان خلافت اند. برخی از این قیامها عبارت است از:
1. قیام ابو السرّایا: وی از نوادگان امام حسن مجتبی علیهالسلام است که یکی از گستردهترین انقلابهای عصر خود را رهبری میکرد. مرکز قیام ایشان کوفه بود. در این قیام دویست هزار تن از یاران خلیفه به دست انقلابیون کشته شدند.
2. قیام ابراهیم بن موسی بن جعفر علیهالسلام که در یمن انجام شد.
3. قیام محمد بن سلیمان، از نوادگان امام حسین علیهالسلام که در شهر مدینه قیام مردم را رهبری میکرد.
4. قیام محمد دیباج، فرزند امام صادق علیهالسلام و عموی امام رضا علیهالسلام که در مکه و نواحی حجاز رخ داد.