(گفتمان‌های استراتژیک قرآن کریم ( تفسیر موضوعی المیزان صفحه 109

ظاهرا منظور از اين بشارت همان ماجرائي است كه در جاي ديگر حكايت كرده و فرموده: پس ما روح خود را نزد او فرستاديم و او خود را براي مريم به صورت بشري تمام عيار مجسم كرد، به طوري كه مريم گفت: من به رحمان پناه مي‌برم از شر تو، تو اگر مردي باتقوا بودي اين‌جا نمي‌آمدي، روح ما به وي گفت: «...اِنَّما اَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لاَِهَبَ لَكِ غُلاما زَكِيّا...!» (17 تا 19 / مريم)

(248) گفتمان‌هاي استراتژيك قرآن كريم

پس بشارتي كه در آيه موردبحث به جمع فرشتگان نسبت داده شده همان بشارت است كه در سوره مريم به شخص روح نسبت داده است.

جمله «...فَاَرْسَلْنا اِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَرا سَوِيّا!» كه در سوره مريم آيه 17 است و مربوط به همين داستان است، دلالت دارد كه مريم عليهاالسلام روح را با چشمان خود ديده، نه اين‌كه تنها صداي او را شنيده باشد!

مفهوم كلمه «عيسي» عليه‌السلام

كلمه عيسي در اصل يشوع بوده كه هم به معناي مخلص تفسير شده و هم به معناي منجي و در بعضي از اخبار به كلمه «يعيش ـ زنده مي‌ماند» تفسير شده و اين با نامي كه

مفهوم كلمه «عيسي» عليه‌السلام (249)

براي فرزند زكريا نهاده، يعني نام «يحيي ـ زنده مي‌ماند،» مناسب‌تر است، چون قبلاً هم گفته بوديم كه بين اين دو پيامبر از هر جهت شباهتي برقرار بوده (شباهت تام).

در آيه مورد بحث با اين‌كه خطاب به مريم است در عين حال عيسي عليه‌السلام را، عيسي‌بن مريم خوانده و اين براي آن بوده كه توجه دهد به اين‌كه عيسي بدون پدر خلق شده و به اين صفت شناخته مي‌شود و نيز به اين‌كه مريم در اين معجزه شريك او است، هم‌چنان‌كه در جمله «...وَ جَعَلْناها وَابْنَها ايَةً لِلْعالَمينَ!» (91 / انبياء) فرموده مريم و عيسي را براي همه عالميان آيت قرار داديم.

«وَجيها فِي‌الدُّنْيا وَالاخِرَةِ وَمِنَ‌الْمُقَرَّبينَ!» (45 / آل عمران) وجاهت به معناي مقبوليت است و مقبول بودن عيسي عليه‌السلام در دنيا روشن است و هم‌چنين در آخرت، چون قرآن از آخرت او چنين خبر داده است.