(گفتمان‌های استراتژیک قرآن کریم ( تفسیر موضوعی المیزان صفحه 43

مسأله تابع بودن او و متبوع بودن شيطان امر موهومي بيش نيست و حقيقتي ندارد. به زودي در قيامت، آن‌جا كه شيطان از انسان بيزاري مي‌جويد و ملامتش را به خود او برمي‌گرداند، اين حقيقت روشن مي‌شود، همان‌طوري كه آيه قبلي هم اين معنا را نسبت به ضعفاء و مستكبرين بيان مي‌كرد، آن‌جا هم مي‌فرمود كه رابطه ميان اين دو طبقه موهوم بود نه حقيقي و رابطه موهومي با موهوم ديگر هم در روز قيامت كه روز انكشاف حقايق است، به هيچ دردي نمي‌خورد! (1)

1- الميزان ج: 12، ص: 61.

پوچي وعده‌هاي شيطان،... (95)

گفتماني در برزخ و دوزخ

«حَتّي اِذا جاءَ اَحَدَهُمُ الْمَــوْتُ قـالَ رَبِّ ارْجِعُونِ،»

«لَعَلّـي اَعْمَـلُ صالِحا فيما تَرَكْتُ كَلاّ اِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ اِلي يَوْمِ يُبْعَثُونَ...!»

«تا آن‌گاه كه وقت مرگ هر يك‌شان فرا رسد در آن حال آگاه و نادم شده گويد بارالها مرا به دنيا بازگردان،»

«تا شايد به تدارك گذشته عملي صالح به جاي آرم و به او خطاب شود كه هرگز نخواهد شد و اين كلمه (مرا بازگردان) را از حسرت همي گويد و از عقب آن‌ها عالم برزخ است تا روزي كه برانگيخته شوند!»

(96) گفتمان‌هاي استراتژيك قرآن كريم

«پس آن‌گاه كه نفخه صور قيامت دميد ديگر نسبت و خويشي در ميانشان نماند و كسي از كس ديگر حال نپرسد،»