- پيشگفتار 1
- هارون و فرزندانش 4
- عبدالله مأمون 7
- محمد امين 9
- ولايتعهدي امين 12
- ولايتعهدي مأمون 13
- مرگ هارون و آغاز درگيريها 16
- نقش زبيده 16
- نژادپرستي اعراب 17
- نژادپرستي ايرانيان 19
- اشاره 19
- آوردن مأمون به خراسان 20
- جلوگيري از بازگشت مأمون 21
- شادماني از بازگشت عباسيان 23
- قصد كشتن مأمون 23
- قرائن توطئه ايرانيان 23
- جلوگيري از وحدت 24
- جلوگيري از رفتن به بغداد 24
- انتخاب لقب امام الهدي 26
- جلب حمايت دانشمندان 26
- اقدامات فضل بن سهل در تثبيت مأمون 26
- اشاره 27
- ساده زيستي عوام فريبانه 27
- جلب حمايت افكار عمومي 27
- ايجاد رفاه عمومي 28
- كنار گذاشتن لباس سياه 30
- اقدامات مأمون براي تثبيت حكومت 30
- پوشيدن لباس سبز 31
- تبليغ وسيع براي امام علي 32
- آزادي بيان 33
- نقش استقلال طلبان 36
- شورشهاي سياسي 37
- شورشهاي عقيدتي 38
- كشتن امين و پيامدهاي آن 42
- افشاي چهرهي واقعي مأمون 43
- جدايي بنيعباس 43
- سلب اعتماد اعراب 44
- سلب اعتماد ايرانيان 44
- جسارت علويان 44
- محبوبيت روزافزون علويان 45
- حذف آل علي از صحنهي سياسي 47
- سركوبي علويان 47
- اشاره 47
- تعيين مسير حركت امام رضا 48
- تبليغ لقب الرضا 49
- جلب اعتماد ايرانيان 50
- برائت از كشتن امين 50
- اشاره 50
- پنهان كردن قتل هرثمة بن اعين 51
- حمايت از علويان 51
- برائت از عباسيان 51
- امام رضا و پذيرش ولايتعهدي 56
- مقاومت در آمدن 59
- اطلاعرساني امام رضا 59
- كيفيت خروج از منزل 60
- كيفيت خداحافظي با رسول خدا 60
- نيشابور 61
- تلاش در مسير 61
- اشاره 61
- سناباد 62
- سرخس 63
- مقاومت در پذيرش 63
- عكسالعمل امام رضا پس از انتصاب به ولايتعهدي 67
- پذيرش تشريفاتي 67
- عدم همكاري 68
- نقد عملكرد مأمون 71
- كنترل قيام امام رضا 73
- انتخاب خانهاي قابل كنترل 73
- آوردن امام رضا به خراسان 73
- قرار دادن محافظ جاسوس 74
- قرار دادن جاسوس 74
- جاسوس شبانه 75
- توطئهي سلب اعتماد ايرانيان از امام رضا 76
- نقد اين تفكر 85
- اشاره 85
- هدفهاي مأمون از تشكيل جلسات مناظره 85
- اشاره 86
- نقد اين تفكر 86
- اشاره 86
- علم دوستي مأمون 86
- منزوي كردن امام رضا 86
- نقد اين دليل 87
- محدود كردن امام رضا به بعد علمي 88
- نقد اين دليل 88
- اشاره 88
- اشاره 89
- نقد اين دليل 89
- ايجاد سرگرمي براي مردم 89
- مطرح شدن مأمون به عنوان زمامداري عالم 90
- اشاره 91
- مشكلات مأمون 91
- شرايط سياسي حكومت مأمون 91
- تقاضاي كارهاي غيرعادي يا معجزه 93
- جلب اعتماد عباسيان 99
- برتري عباس 100
- كشتن امين 101
- ظلم و ستم نسبت به بنيعباس 101
- ولايتعهدي علي بن موسي 102
- وليعهد نكردن عباس 102
- اشاره 102
- ذهنيت بنيعباس نسبت به ولايتعهدي 103
- لياقت ذاتي امام رضا 103
- هدف از ولايتعهدي امام رضا 103
- تمسخر پدران 104
- قدرت مجوسيان 104
- حذف فضل بن سهل از صحنهي سياسي 105
- كشتن فضل بن سهل 107
- حذف امام رضا از صحنهي سياسي 110
- قرائن شهادت امام رضا به دست مأمون 111
- كيفيت ورود امام بر مأمون 111
- تصريح امام رضا 111
- اجبار به خوردن انگور 112
- خروج خشمگينانه از مجلس مأمون 112
- پاسخ امام رضا 113
- دفن شبانهي امام 113
- تأخير در دفن امام 113
- كيفيت حضور مأمون 113
- شهادت افكار عمومي 113
- پاورقي 113
پيشگفتار
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطيبين و اللعن الدائم علي اعدائهم اجمعين
به اعتقاد شيعه، امام را خداوند انتخاب و پيامبر او را به مردم معرفي مي‌كند. همانطور كه مردم در تعيين پيامبر نقشي ندارند در انتخاب امام هم نقشي ندارند، زيرا هر دو وظايفي دارند كه انجام آن وظايف مستلزم شرايطي است كه احراز آنها توسط مردم محال است، از جمله‌ي آن شرايط عصمت است. انسان معصوم داراي حالت روحي است كه در هيچ شرايطي گناه نمي‌كند و كشف چنين حالتي توسط مردم ممكن نيست. بر اين اساس، خداوند آگاه از درون انسانها خود مي‌داند چه كسي شايستگي دارد كه به مقام پيامبري برسد. خداوند خود اين واقعيت را چنين بيان مي‌كند. (الله أعلم حيث يجعل رسالته) - سوره‌ي انعام(6)آيه‌ي 124.
جانشين پيامبر نيز بايد از چنين شايستگي برخوردار باشد تا بتواند مسؤوليت امامت خلق را به عهده گيرد، و چون كشف چنين شايستگي توسط مردم ممكن نيست، مردم در تعيين امام حق دخالت ندارند.
امام همانند پيامبر وظايفي دارد كه از جمله‌ي آنها هدايت همه جانبه‌ي مردم به سوي خداوند است. انجام دادن چنين وظيفه‌اي نيازمند دانشي فراتر از دانش بشري است كه از آن به علم لدني ياد مي‌شود. پيامبر و امام از چنين دانشي برخوردار هستند و هر آگاهي كه براي انجام اين وظيفه به آن نيازمند باشد خداوند در اختيار آنان مي‌گذارد. اين اساس امامت و پيامبري شرط سني ندارد.
پيامبران الهي علاوه بر وظيفه‌ي دريافت وحي و ابلاغ آن موظف بودند در صورت همكاري مردم و فراهم بودن شرايط اجتماعي حكومت ديني تشكيل دهند و با در اختيار