- آنچه در این مجموعه می خوانید 1
- گزیده ی شعری در مدح حضرت رضا 2
- مقدمه 5
- انکار امامت حضرت رضا 9
- برابری زیارت حضرت با حج عمره 12
- نتیجه ی اطاعت از حضرت رضا 25
- حشر با امام رضا 31
- امام رضا عامل نجات از گرفتاری 33
- امام رضا، همان وجه الله 35
- حرمت ویژه ی حضرت رضا در نزد پروردگار 39
- مقام محمود حضرت رضا 48
- زیارت، عامل شرح صدر 50
- بهشت، کمترین پاداش زیارت 52
- نجات زائران از حوادث هولناک قیامت 55
- عالم آل محمد 59
- جایگاه ویژه ی زائران در قیامت 61
- خاک طوس، خاک بهشت 63
- عامل اصلی آمرزش گناهان 65
- اطاعتش واجب است 72
- در بهشت، با امام 77
- معرفت به حق ایشان 80
- تنها سبب قبولی زیارت 82
- پاورقی 107
مقام محمود حضرت رضا
و من الیل فتهجد به نافله لک عسی أن یبعثک ربک مقاما محمودا (اسراء 79) ترجمه: و پاسی از شب را به تهجد بپرداز، که این دستور، یک امر مازاد و مستحبی - برای ترفیع درجه ی خاص تو - است؛ امید است که پروردگارت تو را به مقام محمود برانگیزد (برساند). روایات متعدد بسیاری، دال بر آن است
که مورد خطاب خاص این آیه ی شریفه، نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و اله است، که به آن مقام والا و فوق تصور بشر رسیده؛ اما در احادیث، و زیارات وارده از معصومین علیهم السلام درباره ی حضرت رضا علیه السلام نیز، این مقام، برای ایشان، مورد تأئید قرار گرفته است، من جمله: در زیارت معروف آن حضرت، که از معصومین علیهم السلام رسیده، و جناب صدوق رحمه الله در «من لا یحضره الفقیه» و جناب ابن قولویه رحمه الله در «المزار»، آورده اند، آمده: فکن لی شافعا الی الله یوم فقری و فاقتی فلک عندالله مقام محمود و أنت