- مقدمه 1
- فضايل حضرت امام رضا 3
- ازدواج حضرت رضا با امالفضل 5
- ستايش امامي از امام ديگر 5
- درباني امام رضا 5
- خوشه انگور زهرآگين 6
- كوه و دريا و درختان همه در تسبيح اند 6
- نرم گشتن بندهاي آهن 7
- اخلاق امام 8
- احترام به مردم 8
- عبادت امام در زندان 9
- عبادت امام رضا 9
- طلب بهشت 10
- دعا در تعقيب نمازهاي واجب 10
- دعا در سجده شكر 10
- كرامات وضوي امام 11
- دعا براي تمامي بيماريها 11
- ختم قرآن 12
- روزهي امام 12
- احتجاجات حضرت امام رضا 13
- نور آسمان و زمين 17
- اكمال دين در لحظه وفات رسول 17
- فتواي تحريم خمر در قرآن 22
- صاحبان چهرههاي نوراني 24
- قياس احاديث با قرآن 24
- عدم رؤيت خدا 25
- اوهام قلوب بزرگتر از ديدگان چشم است 27
- بر غريبي حسين و درد او گريه كنيد 28
- به غم ما غمين باش، در شادي ما شاد 30
- حجاب خدا 30
- وصف خدا با خود خدا 31
- خلق آدم علي صورته 32
- عبادت چيست 32
- احتجاج در باب خداوند 32
- عصمت حضرت زهرا 42
- سخنان گرانقدر امام رضا 42
- حيات ويژه شهدا 43
- علت استواري آسمان و زمين 43
- حال خردمندان 43
- رؤياي صادق 45
- دعا، سلاح پيامبران 47
- بخشيده شده از رحمت 47
- بهترين شيوهي زندگي 47
- مانع وقت نماز 48
- حكمت حمد و سوره 48
- بعد از معرفت خدا 48
- غافل از اوقات نماز 49
- تأخير نماز عمدا 49
- رضوان خدا 50
- فلسفهي نماز جماعت 50
- تميز كردن مسجد 50
- عشق و علاقهي علامه حسن زادهي آملي به امام رضا 51
- دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند 52
- زهي مراتب خوابي كه به ز بيداري است 54
- خدمت به امام هشتم 55
- دوباره ديندار شدم 56
- ما چه كم داريم 56
- ماه رمضاني با نان و پياز 56
- پاورقي 56
فقال ابوالحسن عليه‌السلام: «ان الاحتجاب عن الخلق لكثرة ذنوبهم … »
آن مرد مي‌پرسد كه: چرا خدا از خلق پوشيده است؟
امام فرمود: «گناهانشان حجابند.» شيخ اجل سعدي گويد:
سعدي! حجاب نيست، تو آيينه پاك دار
زنگار خورده چون بنمايد جمال دوست؟ [39].
وصف خدا با خود خدا
در تفسير صافي فيض - قدس سره - در ضمن كريمه: «ذهب الله بنورهم و تركهم في ظلمات لا يبصرون» [40] در عيون از امام رضا عليه‌السلام آمده كه: «ان الله لا يوصف بالترك كما يوصف خلقه» الخبر، يعني: «خداي تعالي به ترك موصوف نمي‌شود، آنگونه كه خلقش به آن موصوف مي‌گردند.»
و ثقة الاسلام كليني - رضوان الله تعالي عليه - در باب نهي از وصف كردن حق به غير آنچه كه خود وصف كرده در اصول كافي به اسنادش از ابوالحسن رضا - عليه الصلوة و السلام - روايت كرده است كه فرمود: «اللهم لا اصفك الا بما وصفت به نفسك؛ يعني خدايا! تو را جز به آنچه خود، خودت را وصف كردي وصف نمي‌كنم.» [41].