ویژگیهای امام رضا علیه السلام صفحه 53

نمي‌توانستند از عهده برآيند، همگي به من اشاره مي‌كردند و مسائل مشكل را پيش من مي‌فرستادند و من پاسخ همه‌ي آنها را مي‌دادم!. [90].

آن حضرت در گفتار ديگري مي‌فرمايد:

«آن‌گاه كه من بر اهل تورات با تورات شان و بر اهل انجيل با انجيل شان و بر اهل زبور با زبور شان و بر صابئين با زبان عبري خودشان و بر روميان با منطق خودشان و بر اصحاب مقالات و انديشه‌هاي مختلف به طريقه‌ي خودشان استدلال كنم و آنگاه كه هر دسته‌اي را محكوم نمودم و دليل شان را باطل ساختم و آنان از عقيده و پندارهاي خويش دست كشيده و بر گفتار من گرويدند، مأمون در خواهد يافت مسندي كه بر آن تكيه زده حق او نيست و در آن هنگام از كرده‌ي خود پشيمان خواهد شد.

سپس فرمود:

«و لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم» [91].

تسلط به زبانهاي مختلف

شيخ صدوق (ع) به نقل از ابوالصلت هروي مي‌نويسد: امام رضا (ع) با هر گروه و مليتي از مردم، با زبان مادري او سخن مي‌گفت، به خدا سوگند او از خود آنها به زبان محلي شان داناتر بود و از خودشان فصيح تر صحبت مي‌كرد، روزي به او گفتم:

«يابن رسول الله اني لا عجب من معرفتك بهذه اللغات علي اختلافها، فقال: يا ابا الصلت انا حجة الله علي خلقه؛ و ما كان الله ليتخذ حجة علي قوم و هو لا يعرف لغاتهم او ما بلغك قول اميرالمؤمنين (ع)؛ اوتينا فصل الخطاب فهل فصل الخطاب الا معرفة اللغات؛

اي پسر رسول خدا، من از آشنايي شما به اين همه زبانهاي مختلف در شگفتم!