از حنین تا تبوک: جنگ‌های اسلام با یهود و اقوام دیگر از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 35

از زنان نيز يك زن كه سنگ آسياب را به سر خلاد بن سويد بن صامت كوفته و او را كشته بود اعدام شد، و مابقي اسير شدند.

جنگ خيبر

رســول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله بعد از آن كه از كار يهــود بني قريظه بپــرداخت هر چه يهودي در مدينه بود بيرون كرد و سپس به جانــب خيبر لشكر كشيـد چون يهوديــان خيبــر

جنگ خيبر (75)

در مقام دشمنــي بر آمده و در تحريك احزاب و جمع‌آوري قبايل عرب عليه اسلام فعاليت زياد كـرده بودند، رسـول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله در اطــراف قلعه‌هــاي خيبــر بار انداخــت.

پس از چند روزي ابوبكر را با عده‌اي از ياران خود به جنگ ايشان فرستاد و ابوبكر كاري صورت نداد و شكست خورد.روز ديگر عمر را با جمعي روانه كرد و او نيز شكست خورد. در اين هنگام بود كه فرمود:

- «من فردا رايت جنگ را به دست مردي خواهم سپرد كه خدا و رسول را دوست مي‌دارد، و خدا و رسول نيز او را دوست مي‌دارند، رايت اسلام را به مردي مي‌دهم كه حمله‌هايش پي در پي است، و سابقه فرار ندارد و برنمي‌گردد، تا آن كه خداوند اين قلعه‌ها را به دست او فتح كند!»

و چون فردا شــد رايت جنــگ را به علي عليه‌السلام داد و او را به ســوي پيكار با يهوديان روانه ساخت. علي عليه‌السلام برابر لشكر دشمن برفت و «مَرْحَب» را كه يكه سوار معروفي

(76) از حنين تا تبوك

بــود به قتـل رسانيد و لشكر دشمن را شكست داد.