- پیش آغاز 1
- اشاره 2
- بخش اوّل: نثر ادبی 2
- دخیل چشمه ی خورشید 3
- نسیم سبز! 5
- سایه سارِ هدایت 6
- توتیای دیده ها 7
- نُقل نور و نباتِ حیات 8
- درای قافله ی مهر 9
- زیباتر از گلبرگ 10
- سبدهای بشارت 11
- آفتاب هشتم! 13
- تبرک همه ی آب ها! 14
- آیینه زارِ زیارت 15
- رایحه ی معنا 16
- به دامان دلدار! 17
- حدیث عاشقانه ی دیدار 18
- گل زاده ی نازنین! 19
- جشن واژگان! 21
- اشاره 23
- بخش دوم: مقاله 23
- میقات الرضا علیه السلام 24
- زیارت و سیاحت 27
- فهرستگان اخلاق خدمتی 30
- اشاره 33
- خُلق خادم خورشید 33
- الف - حوصله و خویشتن داری 34
- ب - مهربانی 35
- ج - ظاهر آراسته 37
- د - اخلاص 38
- ه - نظم 39
- و - راهنمایی و ارشاد 40
- ز - باورها و رفتارهای متقابل خادمان و زائران 42
- منابع 44
- اگر خادم حرم بودم... 45
- خلاصه ی خوبی ها 48
- کهکشان توسّل 50
- پیمان پایداری 52
- به احترام فرشته و گُل 54
- گلاب عفاف! 56
- در اندیشه ی ملکوت 58
- نیلوفر نیاز و دعا 60
- شکفتن در بهار و باران 62
پیش آغاز
حضرات معصومین - صلوات اللّه علیهم اجمعین - شاخه های درخت نور و معرفت و هدایت اند که زمان، از نام آنان تبرک می جوید و زمین به یمن وجودشان پابرجاست و از عطر
حضورشان سرشار!
این بزرگ مردان، این عصاره های عشق و ایمان، گستراننده ی دانش و فضیلت و ایمانند و بهانه های شگفت آفرینش!
بی گمان، پروانه های دل های ما، شیفتگان شورانگیزی این گل های حقیقت اند و تپش شوق آمیز قلب ها و اندیشه های ما،برای راهیابی به ساحت آفتابی و پرفیض و فضیلت آنان،
فزاینده و مداوم است.
چنین انگیزه ای این دفتر کوچک را برای اظهار عشق و ارادت به ساحت والای ولی نعمت مان، حضرت علی بن موسی الرضا - علیه آلاف التحیه والثناء - پدید آورده است.
در آغاز این ارادت نامه، ترنم های عاشقانه ای به پیشگاه امام هشتم علیه السلام بر زبان قلم آمده است. پس آن گاه با سلامی آمیخته با ادب، سخن از خادمان و زایران مولای مان، به میان آمده و نکته هایی چند برای این عزیزان بیان شده است.
ناگفته پیداست که آن چه هست، تنها قطره ای در برابر دریاست؛ امّا هرچه هست سندی برای ارایه ی ادب و ارادت و احترام ما؛ به ساحت هشتمین خورشید ولاست!
کلام آخر این پیش آغاز هم،ویژه ی سپاس به درگاه حضرت بی نیاز؛ به خاطر این توفیقِ خجسته باد!
مشهد مقدس رضوی
پاییز1384
جواد نعیمی