مدایح رضوی در شعر فارسی صفحه 24

حسن کاشی

اشاره

حسن کاشی آملی: شاعر و معاصر علامه ی حلی است. او راست هفت بند در مدایح اهل بیت (ع) و کتاب انشاء. قبر او در حجره ی معروف در آغاز بازار سوق العتیق در شهر کاظمین نزدیک قبر سید مرتضی بوده و آن مقبره در سال 1353 قمری در میان خیابان افتاده است. (نقل از لغتنامه ی دهخدا)

وفاتش را در سال 726 ه نقل کرده اند.

در مدح علی بن موسی الرضا

مجالس المؤمنین، قاضی نورالله شوشتری، (جلد دوم) تهران کتابفروشی اسلامیه، ص 634.

دوش چون دور شب تیره بپایان آمد

نوبت زمزمه ی مرغ سحر خوان آمد

چشم جان از دم مشکین صبا روشن شد

گوئی از مصر، نسیمی سوی کنعان آمد

چه عجب بوی بهشت از دم بادی که در او

اثری از شرف خاک خراسان آمد

شرف خاک خراسان همه دانی که ز چیست؟

زانکه در خطه ی او روضه ی رضوان آمد

مشهد پاک معلای امام معصوم

آنکه خاکش ز شرف افسر کیوان آمد

آنکه در گلشن مهرش ز سر شرط ادب

دست فراش صبا مجمره گردان آمد

آنکه در حضرت جاهش ز پی قدر و محل

پر طاوس فلک مروحه (1) جنبان آمد

آنکه اندر حرم جان محبان مهرش

مالک چارحد خانه ی ایمان آمد

وقت انکار عدو سنگ بزیر قدمش

از ره معجزه چون موم گدازان آمد

یک طواف درش از قول رسول قرشی

تا بهفتاد حج نافله (2) یکسان آمد

مالک ملک حقیقت توئی از صدق و یقین

هم ز قرآن خبر حجت و برهان آمد

ناکسی گر به تعصب حق تو باز گرفت

در کمالیت ذات تو چه نقصان آمد