جامعه‌شناسی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 52

خدا دلالت دارد كه ديگر حايلي بين او و عذاب وجود ندارد و كسي نمي‌تواند خدا را با اين‌كه تهديد به عذاب كرده از عذابش جلوگير شود، پس نتيجه قطعي مي‌دهد كه عذاب نامبرده واقع شدني است.

اين آيات يعني آيه: «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرينَ اَوْلِياءَ» و آيات بعدش از خبرهاي غيبـي قـرآن كـريم است.

ايـن نكتـه را هـم بـايـد در نظـر داشـت كـه دوستــي كفـار كفـر اسـت، و مراد از اين كفر، كفر در فروع دين است، نه در اصول دين، نظير كفر مانع زكــات و تارك صلات، و ممكــن است كفـر چنيـن افراد، عــاقبــت كـار آنــان بـاشـد، و به بيــانـي كه گذشــت، از اين نظر باشد كه دوستي كفار سرانجـام كار انسان را به كفـر مي‌كشـاند. (1)

1- الميـــــزان ج: 3 ص: 235.

(108) جامعه‌شناسي

اجتنـاب از آسيب خـويشاوندي با دشمنـان ديـن

«يآاَيُّهَــا الَّذينَ امَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ماعَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضــآءُ مِـــنْ اَفْـواهِهِمْ وَ مـا تُخْفـي صُــدُورُهُمْ اَكْبَـرُ قَـــدْ بَيَّنّـا لَكُمُ الاْياتِ اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ»

«اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، دوست و محرم رازي از غير خود مگيريد كه غير شما لحظه‌اي از رساندن شر به شما نمي‌آسايند، آنها دوست مي‌دارند شما را به ستوه آورند، دشمني دروني و باطنيشان با شما از مطاوي(1) كلماتشان پيدا است،

1- جمع مطوي به معنــاي پيچيــدگي‌هـا، حلقــه‌ها. فـــرهنـگ فــــارســـــي دكتـــر محمــد معيـن. (ناشر)

اجتناب از آسيب خويشاوندي بادشمنان دين (109)