کرامات الرضویه صفحه 151

خودم را به او رساندم و سلام كردم چشمش كه بمن افتاد از ملاقات من اظهار خوشحالي كرد سپس به او گفتم برابر ضريح چقدر طول دادي. گفت بلي حضرت رضا (ع) با من احوال پرسي كرد و احوال اطفال قبيله را پرسيد و پول بمن مرحمت فرمود كه براي اطفال سوغاتي بخرم آنگاه دستش را باز كرد ديدم چند قران ميان دست اوست. آنوقت فهميدم كه آن زن بواسطه اخلاص و صدق به چنين مقامي رسيده كه امام را مي‌بيند و با او سخن مي‌گويد و من هرچه كردم كه آن پولها را بگيرم و به جهتش سوغات بخرم قبول نكرد و گفت بايد خودم بخرم. [70].

از ديده دل اگر رضا را بيني

مرآت جمال كبريا را بيني

گر پرده اوهام بيك سو فكني

اندر پس اين پرده خدا را بيني

رد سائل نكند

حضرت حجة الاسلام آقاي حاج ميرزا حبيب الله ملكي دام ظله از حاج سيد حسين حكاك نقل كرد:

در زماني كه حاج ميرزا موسي خان، متولي آستان قدس رضوي بود يك نفر از علماء نجف به زيارت حضرت رضا (ع) مشرف شده بود. چندي كه گذشت هزينه و مخارجش تمام شد و از اين جهت پريشان بود كه در غربت چه كند.

لذا در حرم مطهر اظهار حاجت به امام هشتم (ع) نمود كه اي آقا مرحمتي بفرما و مرا از اين پريشاني نجات بخشا و هرگاه مرا از اين بليه خلاص نفرمايي مي‌روم نجف و خدمت جدت آقا اميرالمؤمنين (ع) از حضرتت شكايت مي‌نمايم خودش گفته است تا من چنين عرض كردم ديدم در آنجا كسي است كه نشناختم او كيست بمن فرمود غم مخور كه خدا وسيله ساز است. اين را گفت و گذشت و من از حرم بيرون آمدم لكن در امر خود متفكر بودم كه چه خواهد شد.

روز ديگر وقتي در منزل بودم ناگاه يكنفر آمد و خود را معرفي كرد كه من يكي از دربانان آستان قدس رضوي و از جانب آقاي متولي باشي خدمت شما رسيده ام. پس مبلغ پول قابلي بمن داد و گفت اين وجه را آقاي توليت براي شما فرستاده بعد از آن معلوم شد كه حاج ميرزا موسي خان خود نائب التوليه حضرت رضا (ع) را در خواب ديده و آن بزرگوار به او چنين دستور داده كه فلان كس در فلان جاست و تو فلان مبلغ براي او بفرست و به او بگو كه شكايت از من خدمت جدم حضرت اميرالمؤمنين (ع) نكند. پسر من ولي عصر كه به او فرموده غم مخور كه خدا وسيله ساز است. [71].