کرامات الرضویه صفحه 170

بنده قوت قلبي گرفته و شروع به آن نمودم كه مردم را اميدوار ساخته و در مشكلات و سختيها بهترين راه چاره را بدست آورده و با توسلات و عرض حال نمودن به مهمات خود برسند.

اينك حالات كساني را كه در سختيها و مشكلات و شدائد زندگي متوسل شدند و نتيجه مثبت عائد شان گرديده را كه از ناحيه مقدس حضرت امام رضا صلوات الله عليه است جمع و به نام كرامات الرضويه (ع) چاپ و در دسترس همه عزيزان قرار داديم و اين تحفه ناقابل را به پيشگاه تنها منجي عالم بشريت يعني حضرت صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالي فرجه الشريف عرضه مي‌دارم.

در ضمن اين كتاب از كتب معتبر كه در آخر اين كتاب فهرست وار نوشته شده استفاده گرديد و از خوانندگان التماس دعا دارم.

بار خدايا ايمان و تقوا و اخلاص و عمل صالح و حال بكاء و حافظه و حفظ قرآن و عمل به آن و توفيق بندگي و معرفت خود و اهلبيت عصمت محمد (ص) و آخر عاقبت بخيري و توفيق عبادتها را بما عنايت فرما آمين يا رب العالمين.

شب ولادت آقا سيدالشهداء ابا عبدالله الحسين بن علي صلوات الله و سلامه عليه دوم شعبان 1413 5 /11/1371 دوشنبه علي مير خلف زاده

شفاي سيد لال

جناب صديق محترم و ثقه معظم حاج سيد اسماعيل معروف به حميري نجل مرحوم سيد محمد خراساني كه از اهل منبر ارض اقدس رضوي در كتاب آيات الرضويه نقل فرمود:

حاج سيد جعفربن ميرزا محمد عنبراني گفت كه من در محل خود قريه عنبران كه تا شهر مشهد مقدس تقريبا چهار فرسخ است، در فصل زمستان بآب سرد غسل كردم و در اثر غسل بآب سرد حال جنون در من پيدا شد به نحوي كه چندي در كوهستان مي‌گرديدم تا لطف الهي شامل حالم شده و از ديوانگي بهبودي يافتم، لكن زبانم از حركت و گفتار افتاد و هيچ نمي‌توانستم سخن بگويم تا پنج يا شش ماه گذشت كه به همراهي مادرم از قريه عنبران به شهر آمديم.

پس براي معالجه به مريضخانه انگليسي رفته و حال خودم را به طبيب فهماندم او به من گفت بايستي با اسباب جراحي كاسه سر ترا برداشته و مغز سر ترا معاينه نمايم تا مرض تشخيص داده شود.

از اين معني بسيار متوحش شدم و از علاج مأيوس گرديدم و برگشتم والده ام بي خبر من بحرم مطهر حضرت امام رضا (ع) پناهنده شده بود و منهم بي اطلاع او به حمام رفته و براي تشرف به حرم غسل زيارت نمودم و قصدم اين بود كه مشرف شوم و توسل به