کرامات الرضویه صفحه 247

شيريني مجاورتش را چشيده اند

اكنون كه بر مراد دل خود رسيده اند

ديگر كجا بهشت برين آرزو كنند

گرسنگي و عنايت

كفش دار حضرت رضا (ع) گفت:

من شبي بعد از فراغ از خدمت كفشداري رو به خانه نهادم و چون چيزي نخورده و گرسنه بودم به بازار رفتم كه خوراكي خريداري كنم براي سد جوع خود لكن هرچه گشتم ديدم دكانها بسته اند و چيزي از ماكولات فراهم نشد.

باز به صحن مقدس برگشتم و آنوقت درب حرم مطهر را بسته بودند و من چون به صحن مقدس رسيدم با حال گرسنگي توجه به حضرت رضا (ع) كردم و عرضه داشتم اي مولاي من، من گرسنه ام و چيزي مي‌خواهم ناگاه صدائي از در نقره بگوشم رسيد متوجه آنجا شدم ديدم طبقي است كه در آن نان و حلواي گرم گذاشته شده پس بشوق تمام آنرا خوردم و شكر الهي را بجاي آوردم. [34].

حاجات خلق از كرمش مي‌شود روا

حلال مشكلات بود بهر ماسوا

تربت مقدس رضوي