کرامات الرضویه صفحه 403

دختر نابينا

مرحوم محدث بزرگ نوري اعلي الله مقامه در كتاب خود دارالسلام نوشته دختري بنام نجيبه كه از مردم قريه مايان كه از قراء (روستاهاي) كوهپايه شهر مشهد مقدس است شفا يافت.

اين دختر يك سال بر اثر درد چشم كور شده بود و جائي را نمي‌ديد و پيش از كوري نامزد پسرعمويش بود لكن چون نابينا شد پسر عمو راضي به ازدواج با او نمي‌شد و از اين جهت اين دختر بسيار پريشان و غمناك بود.

شبي در خواب شخصي سفيدپوش بوي گفت بيا بشهر مشهد تا ترا شفا دهيم.

لذا وقتي بيدار مي‌شود بشهر مي‌آيد و بحرم مطهر تشرف حاصل مي‌نمايد ناگاه طرف بالا سر مبارك شخصي به او مي‌گويد چشم باز كن كه تو را شفا داديم پس آن دختر ديده هاي خود را باز و روشن مي‌يابد. [25].

بچشم خلق عزيز آنگهي شوي كه ز صدق

بدرگهش بنهي روي مسكنت بر خاك

معجزه حضرت

يك نفر از زارعين و كشاورزان قريه طرق گفت:

خانم بنده از دنيا رفت و طفل كوچك شيرخواري از او ماند. و من از ناچاري چند روزي آن طفل را پيش زنهاي همسايگان قريه مي‌بردم و شير مي‌دادند تا اينكه خسته شدند و از شير دادن مضايقه كردند.