کرامات الرضویه صفحه 406

خاك در او مرجع ارواح و نفوس است

بايد ز ره صدق بر اين خاك ره افتاد

كاغذ برائت

مرحوم محدث نوري عليه الرحمه فرمود جمعي از ثقات خبر دادند كه: جماعتي از اهل آذربايجان به زيارت حضرت رضا (ع) مشرف شدند يكنفر از آنها كور و نابينا بود چون به مقصود رسيدند يعني به فيض زيارت آن بزرگوار نائل شدند و بعد از چندين روز توقف عتبه مباركه را بوسيده رو به وطن حركت نمودند تقريباً در دو فرسخي مشهد فرود آمده و منزل كردند در آنجا نزد يكديگر نشستند.

كاغذ هائي را كه نقش قبه منوره و روضه مقدس و اطراف آن بر كاغذ بود براي تبرك و سوغاتي خريده بودند بيرون آورده و نظر مي‌كردند و اظهار مسرّت و خوشحالي مي‌نمودند.

آن شخص نابينا چون چشم نداشت و نمي‌ديد و خبري هم از آن كاغذها نداشت تا صداي كاغذ را شنيد و اظهار خوشحالي رفقاي خود را متوجه گشت. پرسيد سبب خوشحالي شما چيست؟

و اين كاغذها چيست و از كجاست.

رفقا بعنوان شوخي گفتند مگر تو نمي‌داني اين كاغذها برات خلاصي و بيزاري از آتش جهنم است كه حضرت رضا (ع) به ما مرحمت فرموده است.

تا اين سخن را شنيد باورش شد يعني قطع به صحت اين خبر نمود و گفت معلوم مي‌شود كه اما هشتم (ع) به هريك از شما كه چشم داشته ايد (كاغذ) برات داده و من كه كور و ضعيف هستم برات مرحمت نفرموده است بخدا قسم كه من دست برنمي دارم و الساعه برمي گردم و مي‌روم و برات خود را مي‌گيرم.

عازم برگشتن شد و رفقاي او چون جديت او را براي برگشتن دانستند گفتند اي مرد حقيقت مطلب اين است كه ما شوخي و مزاح كرديم و اين كاغذها چنين و چنان است.