کرامات الرضویه صفحه 450

بَيْنَ الْجَلَيَن رَوْضَةٌ مِنْ جَنَّة

شفاي فراموشي

در عيون اخبار الرضا (ع) و همچنين در بحارالانوار نقل كرده:

يكي از اصحاب فرمود: شخصي يك وديعه و امانتي بمن سپرد كه نگاهداري نمايم من هم قبول كرده و امانت را گرفتم و در محلي دفن كردم لكن فراموشي بمن روي آورد و محل دفن امانت را فراموش كرده بودم.

صاحب وديعه امانت خود را از من طلبيد و من جاي دفن را فراموش كرده بودم متحير ماندم كه چه جواب بدهم پس با كمال تحير و مغموميت از خانه بيرون آمدم و ديدم گروهي متوجه زيارت حضرت رضا (ع) هستند (فَخَرجْتُ مَعَهُمْ) پس من همان ساعت با آنها روانه زيارت شدم تا اينكه به فيض زيارت آقا حضرت ثامن الائمه حضرت رضا (ع) فائز گرديدم.

آنگاه خدا را نزد قبر آن حضرت خواندم كه محل وديعه را بمن بفهماند.

در عالم خواب ديدم شخصي نزد من آمد و فرمود امانت فلاني را در فلان موضع دفن كرده اي.

از خواب بيدار شدم بسيار خوشحال شدم و مراجعت نموده و فوراً نزد صاحب امانت رفته و قضيه را گفتم. بعد با خود آن مرد به آن محل مخصوص آمديم و آنجا را حفر كرده و امانت را بيرون آورده به صاحبش رد كردم. [52].

عنايت كن شها دائم ببوسم آستانت را

كشم برديده خود خاك پاي زائرانت را