کرامات الرضویه صفحه 48

رخش آئينه وجه اِلهي

در اين آئينه يزدان مي‌توان يافت

شفاي خنازير

صاحب مستدرك السفينه آقاي حاج شيخ علي نمازي شاهرودي از فاضل كامل شيخ محمدرضا دامغاني كه مي‌فرمود:

من مطلع شدم بر حال جواني كه مبتلا شده بود به مرض خنازير و هرچه به مريض خانه‌ها مراجعه كرد نتيجه اي بدست نياورد و بهبودي حاصل نكرد.

لذا متوسل به حضرت رضا ارواحنا له الفداء باين كيفيت كه هر روز بحرم شريف مشرف مي‌شد و از خاك آستان عرش درجه آن بزرگوار به موضع مرض خود مي‌ماليد تا چهل روز لكن در اين بين چون مشمول قانون خدمت سربازي شده بود او را براي خدمت بردند و چون دكتر او را معاينه نمود بواسطه مرض خنازير او را معاف دائم نمود.

جوان به همان ترتيب كه داشت دست از توسل خود برنداشت تا اواخر چهل روز بتدريج به نظر مرحمت حضرت رضا (ع) بهبودي يافت جز اندازه جاي يك انگشت كه از مرضش باقي مانده بود و بسيار متحير بود و نمي‌دانست و نمي‌فهميد كه سبب خوب نشدن آن اندازه كمي از مرض چيست؟!

تا اينكه شنيد بازرسي از تهران آمده است تا معلوم كند آيا اشخاصي كه ورقه معافيت به ايشان داده شده در حقيقت مريض بوده اند يا از ايشان رشوه گرفته شده و نوشته معافيت داده اند و لذا بناي تجديد معاينه شد.

پس آن جوان را خواستند و چون رفت و ديدند حقيقتا مريض است ورقه معافيش را تصديق و امضاء نمودند و از خدمت كردن آسوده شد و بعد از اين پيش آمد آن بقيه مرض نيز به عنايت حضرت رضا (ع) برطرف شد و كاملا شفا يافت آنگاه معلوم شد علت باقي ماندن آن اندازه از مرض چه بوده است. [14].

مانند سگ گرسنه و گربه لوس