استخاره؛ فلسفه و چگونگی صفحه 12

(=خدایا! از تو می خواهم که به دانائیت، خیر را برایم برگزینی. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و درباره ام به خیر حکم فرمای، و ما را به حکمت اختیار خود ملهم ساز، و آن را برای ما وسیله رضا به قضا و تسلیم به حکم خود قرار ده، و به این وسیله، پریشانیِ شک و تردید را از ما دور گردان، و ما را به یقین مخلصین تأیید فرمای، و به خویشتن وا مگذار، که از معرفت آنچه برای ما برگزیده ای فرو مانیم، تا آن جا که قدر تو را سبک شماریم، و مورد رضای تو را مکروه داریم، و به چیزی که از حسن عاقبت دورتر و به خلاف عافیت نزدیک تر است، متمایل شویم. آنچه از قضای خود که ما از آن اکراه داریم، پیش ما محبوب ساز، و آنچه از حکم تو که دشوار می پنداریم، بر ما آسان کن و ما را به گردن نهادن مشیتی که بر ما وارد ساخته ای، ملهم ساز تا تأخیر آنچه را تعجیل فرموده ای، و تعجیل آنچه به تأخیر افکنده ای، دوست نداریم، و آنچه را تو دوست داری، مکروه نشماریم و آنچه را مکروه داری، برنگزینیم و کار ما را به آنچه فرجامش پسندیده تر و مآلش بهتر است، پایان بخش؛ زیرا که تو عطایای نفیس می دهی و نعمت های

بزرگ می بخشی، و تو بر هر کار قدرت بی پایان داری).

2.7 .استخاره با قرآن

نوع اول: از رسول گرامی اسلامˆ نقل شده است که فرمود:

«هرگاه که خواهی با کتاب خدا استخاره کنی، ابتدا سه مرتبه سوره اخلاص را بخوان؛ آ ن گاه سه بار بر محمّد و آلش صلوات بفرست و سپس این دعا را بخوان:

«اَللّهُمَّ اِنّی تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنی مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ ف-ی غَیْبِ-کَ»؛ (=خدایا! به کتاب تو تفأّل می زنم (و استخاره می کنم) و بر تو توکّل می کنم؛ پس تو نیز از کتاب خود، آنچه در نهان غیب تو پنهان است، به من نشان ده).

سپس قرآن را بگشا و از سطر اول از صفحه اوّلِ سمت راست، مقصود خود را از خدا

بخواه».(1)

نوع دوم: سیّد بن طاووس در کتاب «فتح الأبواب» گفته است: