استخاره؛ فلسفه و چگونگی صفحه 14

3.7 .استخاره با تسبیح

از حضرت صاحب الامر نقل کرده اند که اگر کسی بخواهد استخاره کند، دست کم سه بار سوره فاتحه و ده بار سوره قدر را خوانده و سپس این دعا را سه مرتبه بخواند: «اللّهم إنی أستخیرک لعلمک بعاقبه الأمور، وأستخیرک لحسن ظنی بک فی المأمول والمحذور، اللّهم ان کان الأمر الفلانی مما قد نیطت بالبرکه اعجازه وبوادیه، وحفت بالکرامه أیامه ولیالیه فخر لی، اللّهم فیه خیره ترد شموسه ذلولا، وتقعض (تقعص) أیامه سرورا، اللّهم اما أمر فأتمر، واما نهی فانتهی، اللّهم إنی أستخیرک برحمتک خیرا فی عافیه.»(1)سپس باید حاجت خود را در نظر گرفته و مقداری از دانه های تسبیح (یا تعدادی سنگریزه) را گرفته و از بقیه جدا کند و دو تا دو تا بشمرد و در پایان، اگر فرد، باقی ماند، خوب است و اگر زوج باقی ماند، خوب نیست.

استخاره با تسبیح، روش های دیگری نیز دارد که یکی از ساده ترین اقسام آن را علامه محمدباقر مجلسی از قول پدرشان، با واسطه از حضرت صاحب الامر روایت کرده است:

«در طریق استخاره با تسبیح، سه مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستند و تسبیح را بگیرند و دو تا دو تا بشمارند؛ اگر طاق ماند، خوب است و اگر جفت ماند، بد است. والد مبرور (رحمه الله) به این روش بیشتر اوقات در اموری که در آن استعجالی بود، استخاره می کردند».(1)

4.7 .استخاره با رقعه (قطعات کاغذ)

شیخ طوسی از حضرت امام جعفر صادق† چنین نقل می کند که باید شش قطعۀ کوچک کاغذ برداشت و در سه تای آنها نوشت: «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، خِیَرَهً مِنَ اللّهِ الْعَزیزِ الحَکیمِ

، لِفُلانِ بنِ فُلانَه اِفْعَل» (به معنای انجام بده) ودر سه تای دیگر همین دعا ولی در پایان آن «لاتفعل» (انجام نده) آورد. سپس آنها را در زیر سجاده قرار داده، دو رکعت نماز به جا آورده، پس از پایان نماز، به سجده رفته و صد بار گفت: «أَستَخیرُ اللّهَ برَحْمَتِهِ، خِیَرَهً فی عافِیَه»؛ سپس نشست وگفت: «أللّهُمَّ خِرْ لی، وَاخْتَر لی فی جَمیعِ اُمُوری فی یُسْرٍ وَ عافِیَهٍ».

سپس باید کاغذها را یک به یک برداشت و باز کرد و خواند. اگر سه بار پی درپی «افعل» آمد، آن کاری را که اراده کرده ای، انجام بده (خوب است) و اگر سه بار پشت سر هم «لاتفعل» آمد، آن کار را انجام نده. اما اگر یک بار «إفعل» و بار دیگر «لاتفعل» به دست آمد، سه ورقه دیگر را بیرون بیاور که در مجموع پنج ورقه خارج شود؛ پس اگر سه بار «إفعل» بود و دو بار «لاتفعل»، آن کار را انجام بده، ولی اگر برعکس شد، انجام نده.(1)