استخاره؛ فلسفه و چگونگی صفحه 9

2. مجموعه روایاتی که در اقسام استخاره و کیفیت آن بیان خواهد شد.

3. فتاوای فقها و بزرگان دین که در ادامه بحث نقل می شود.

آیه الله مکارم شیرازی می فرماید:

«بعضی از ناآگاهان در اعتبار اَسناد استخاره تردید می کنند؛ در حالی که ادلّه معتبری برای آن وجود دارد که برای توضیح بیشتر به کتاب القواعد الفقهیه، ذیل قاعده قرعه مراجعه کنید».(1)

6. شبهه شیخ شلتوت و پاسخ آن

آیه الله صافی می فرماید:

«از شیخ محمود شلتوت در رساله الاسلام چاپ دارالتقریب قاهره در تفسیر آیه شریفه

«و أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ» نقل شده که از اقسام استقسام به ازلام (نوعی قمار در عصر جاهلیت) استخاره به قرآن کریم و دانه های تسبیح می باشد و گمان ایشان این است که استخاره با مراجعه انسان به عقل خویش، منافات دارد و به واسطه استخاره گرفتن با قرآن، این کتاب شریف از وسایل شعوذه (فال بینی و سحر) می شود».

اما همان طور که گذشت، به هیچ وجه نمی توان استخاره به قرآن را به «استقسام به ازلام» تشبیه کرد؛ چرا که حقیقت استقسام بنابر معنای اول، شرک است (ر.ک: اصل رساله ایشان)؛ ثانیاً خبر گرفتن از آینده است؛ یعنی تفأل است و ثالثاً طلب خیر یا شرّ از بت هاست و حال آن که حقیقت استخاره، دعا و طلب حاجت و شناخت خیر و مصلحت بنده از خداوند متعال که دانای به غیب است، می باشد. بنابراین، فرق میان این دو، در حقیقت فرق میان شرک و توحید است.(1)