«زیارت جوادیه»
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه
زیارت یعنی : تمایل یافتن ، از سه رکن « زائر» ، « مزور» و « گرایش قلبی » تشکیل می شود گه اگر هر یک از این سه رکن نباشد ، زیارت مفهوم نخواهد داشت . اهمیت زیارت از آن جاست که عامل ارتباط و وابستگی انسان به اهل بیت علیهم السلام ، منشأ خیرات و برکات ، نزول فیض ، اجر و ثواب است .
و از معانی آن : اصلاح و تقویت خویشتن ، عزیمت به سوی کعبۀ مقصود جهت گرامیداشت او و شرکت در محفل(1) انس او .(2) ( الزیارۀ فی العرف : « قصد المزور اکراماً و تعظیماً له و استیناساً به » )
زیارت ، دیدار مشتاقانه ای با مقام خلافت کلیۀ الهیه و اسمای حُسنای خداوندی و مقام مشیّت پروردگاری می باشد .
و زیارت حضور آگاهانه ای است در محضر جلوه جمال حق و کمال مطلق .
زیارت ، ترنم شیوا و رسای عاشقانه زائر است برای کسب فیوضات سرمدی ، با واسطه فیض میان ربّ و مربوب ، خالق و مخلوق و آفریدگار و آفریده .
زیارت ، ارتباط معنوی و ملکوتی است با انسان کامل که سلطۀ قدرت او به اذن خدا ، تمام هستی و ما سوی الله را فرا گرفته است .
زیارت ، نشانه وفاداری صادقانه هر مأموم است به امام و رهبر خویش که سازندگی ابعاد وجودی و تأمین سعادت خود را در گرو رهنمود الهی او می بیند .
زیارت ، ابراز علاقه فطری و ذاتی هر انسان آزاد و مسئول و متعهّد است در برابر انسان کامل الهی که مظهر اسماء جمال و کمال خداوندی است .
1- - لسان العرب ، ج4 ، ص 333 ، ماده « زور » .
2- - مجمع البحرین ، ج3 ، ص320 .