فرهنگ الفبایی امام هادی علیه السلام صفحه 117

والاتر است، در عین نزدیکی دور و در عین دوری نزدیک است، پس دور است و نزدیک و نزدیک است و دور.

او «چگونه» را چگونه کرده است، پس نباید گفت: «چگونه است؟»

و او «جا» را «جا» کرده است، پس نباید گفت: «کجاست؟»

زیرا او آفریننده «چگونه بودن»ها و «جا داشتن» هاست.(1)

ب) نبوّت

ایّوب بن نوح گوید: در مدینه، در محضر امام هادی علیه السلام ایستاده بودم و او ابتدا بدون هیچ پرسشی از جانب من- فرمود: ایّوب! خدا هیچ پیامبری را پیامبر نکرد مگر آن که از او بر سه ویژگی پیمان گرفت: گواه بودن بر این که هیچ معبود به حقّی جز خدا نیست و نفی هر شریک و همانندی که جز خداست؛ و اینکه مشیّت از آنِ خداست، هر چه را بخواهد پیش می اندازد و هر چه را بخواهد پس می اندازد؛ آگاه باش چون دو دستگی میان این مردم افتاد، دیگر پیوسته هست تا صاحب این امر ظهور کند.(2)

ج) معاد

امام هادی علیه السلام فرمود:

به راستی، خداوند دنیا را خانه آزمایش و آخرت را خانه ماندگار و آزمایش در دنیا را سببی برای ثواب آخرت و ثواب آخرت را عوض آزمایش دنیا قرار داده است.(3)

ن.ک ژرفای سخنان امام هادی علیه السلام

1- . پژوهشکده باقرالعلوم، موسوعهًْ کلمات الامام الهادی علیه السلام، ص 29-28.
2- . همان منبع، ص 69.
3- . حرّانی، ابومحمّد، تحف العقول، ص 881.