فرهنگ الفبایی امام هادی علیه السلام صفحه 72

هادی علیه السلام گردن نهادند. این عدّه معدود برای مدّت کوتاهی به امامت موسی بن محمّد(م 296) معروف به «موسی مبرقع» مدفون در قم معتقد شدند؛ لیکن پس از مدّتی از امامت وی برگشتند و امامت امام هادی علیه السلام را پذیرفتند. سعد بن عبدالله بازگشت این افراد به امام هادی علیه السلام را از آن روی می داند که خود موسی مبرقع از آنان بیزاری جست و آنان را از خود راند.(1)

ن.ک پیشوایی امام در کودکی

امام جواد علیه السلام

اشاره

پدر ارجمند امام هادی علیه السلام امام محمّد جواد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب علیه السلام است و به راستی این عالی ترین نسبت در اسلام محسوب می شود و تاریخ بشر در همه ادوارش نسبی رفیع تر و درخشنده تر از نسب مطهر وی- که آسمان دنیا را به حقیقت اسلام و گوهر ایمان منوّر ساخته- در حافظه خویش ثبت نکرده است.

امام هادی علیه السلام از این خانواده شریف به وجود آمد. امام جواد علیه السلام به سبب موهبت های خدایی و نبوغ ذاتی اش اعجوبه روزگار بود. او بعد از وفات حضرت رضا علیه السلام در حالی که فقط هفت سال و چند ماه از عمرش می گذشت، رهبری دینی و مرجعیت عامّه امّت اسلام را عهده دار شد. اکنون با هم تکّه هایی از زندگانی آن معصوم را می خوانیم: