شرح زیارت جامعه کبیره صفحه 72

ترسید و برگشت، امّا وقتی حضرت علی علیه السّلام را فرستاد، مولا خیلی از آن ها را کشت و مابقی را اسیر کرد. خدای منّان هم آیاتی را در شأن این جنگ نازل کرد (1): «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ . وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً

فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً فَالْمُغِیراتِ صُبْحاً فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً » .(2) خداوند در این جنگ چند قسم یاد کرده است که عجیب است! می فرماید: قسم به مرکب هایی (اسب هایی) که علی علیه السّلام و یارانش بر آن ها سوار شدند! قسم به شیحۀ اسب هایی که علی علیه السّلام و یارانش بر آن ها سوار شدند! قسم به گرد و غبار و جرقه های زیر پای مرکب های علی علیه السّلام و یارانش!

شباهت دوم: آسانی کار

حضرت موسی از خدا تقاضا کرد: «وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی» خدایا امر مرا آسان کن. خداوند نیز هارون را به موسی داد تا برای او یسر باشد.

آسانی کار پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نیز به وجود علی علیه السّلام بود؛ چرا که هرگاه تهدیدی برای جان پیامبر پدید می آمد این علی علیه السّلام بود که برطرف کنندۀ مشکلات می شد. به عنوان نمونه در جنگ احد وقتی دشمن، پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را محاصره کرده بود، جبرائیل نازل شد و شمشیر ذوالفقار را برای مولا آورد که بر روی آن دو شعار وجود