- سخن ناشر 1
- درباره شرح زیارت جامعه 11
- مقامات وجود 14
- در دوستی اهل بیت 19
- در تضرع و زاری و عنایت ربانی به مؤلف 20
- در این که جام را از امام رضا گرفت 22
- مقدمه (در این که الفاظ برای معانی واقعی وضع شده اند) 23
- در این که تأویل به نظر عالمان تفسیر است 24
- در ادب زیارت 26
- در تفسیر عرفانی طهارت و غسل و زیارت 27
- در حقیقت زیارت 27
- در ارکان اسم اللَّه 29
- در معنای سلام 30
- اَلسَّلامُ عَلَیکُمْ 30
- سلام از اسماء خداوند است 31
- در معنای حقیقت نبوت 33
- در عالم حیرت (و عالم موت) 33
- یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّهِ 33
- در مرتبه ذکر 34
- مرتبه سوم چیست؟ 37
- سدره المنتهی چیست؟ 37
- روایاتی درباره اهل بیت از عامه و خاصه 41
- روایات اهل سنت در آیه تطهیر 45
- نتیجه گیری از روایات 51
- در مراتب حقیقت 54
- در عدم اشاره به ذات و صفات 54
- در حقیقت محمدیه 62
- در تحلیل طینت 64
- در خلقت عقل 65
- تذکراتی درباره عقل 66
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَهِ 70
- مقامات سه گانه عالم شهادت 70
- در ارکان مراتب سه گانه 71
- در علم خدای تعالی 72
- در پیاده شدن اسماء در عوالم و معنای ماه های سال 73
- در اشتقاق اسماء 77
- در حقیقت نبوت 79
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَهِ 81
- در معنای وحی 86
- در مراتب نبی و رسول و محدث 90
- در مراتب سالکان 91
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ 96
- در معنای رحمت 96
- در اعتبارات صفات 99
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- در اطلاقات علم 101
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- مثالی برای احاطه علمی حق تعالی 106
- در این که ائمه مظهر علم خداوندند 110
- امام مبین کیست؟ 112
- در زیادت لحظه به لحظه علم امام 113
- در شب قدر چه می گذرد؟ 113
- بداء پیدایش علم تازه نیست 116
- در پیمان هایی که از انبیاء گرفته اند 121
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- در معنای عقل و خرد 122
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- میثاقی که خدا از پیامبران گرفت چه بود؟ 125
- وَ قَادَهَ الْأُمَمِ 127
- در سرّ و علانیه محمد و آل محمد 127
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- در جامعیت کمالی انسان 137
- در این که اخبار طینت دو دسته اند 138
- در عدم تنافی اخبار طینت با اختیار 141
- در معنای طینت 144
- در عهد الست 145
- در طینت محمد و آل محمد 147
- اختیار در دیگر موجودات 148
- در حقیقت عبودیت 151
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- مراتب عبودیت 155
- در تفاوت رتبی ولایت خدا و رسول و ائمه 158
- مراتب ولایت 161
- در این که زمین از آن امام است 165
- وَ سَاسَهَ الْعِبَادِ 166
- گسترش ولایت در همه 168
- مراد از امانت چیست؟ 168
- وَ أَرْکَانَ الْبِلادِ 168
- وَ أَبْوَابَ الْإِیمَانِ 173
- در معنای ایمان 173
- در این که هر عضوی ایمانی ویژه به خود دارد 174
- در شناخت حقیقی خدا 177
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ 183
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- لطیفه ای در معنای این که ائمه از نسل پیامبراند 185
- وَ صَفْوَهَ الْمُرْسَلِینَ 185
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- چرا پیامبر ما حبیب اللَّه نامیده شده است 187
- سرّ خاتمیت 188
- رمز گزینش محمد و آل 191
- در همیشگی بودن خلقت 195
- در غیر متناهی بودن عوالم 196
- در تفویض به پیامبر 197
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- در معانی هدایت 198
- چرا قرآن همیشه زنده است 199
- تفسیری کوتاه از آیه نور 200
- وَ مَصَابِیحِ الدُّجَی 200
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- مقدمه ای در بیان حقیقت تقوی 206
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- در تفاوت قرآن و فرقان 216
- وَ أُولِی الْحِجَی 217
- وَ کَهْفِ الْوَرَی 218
- وَ وَرَثَهِ الْأَنْبِیاءِ 219
- اهل بیت دعوت حسنی حضرت ابراهیم(ع) هستند 224
- وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنَی 224
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِوَ الْأُولَی وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 227
- در نشانه الست 227
- در این که ائمه(ع) حجّت های آخرتند 229
- در معنای معرفت 231
- وَ مَسَاکِنِ بَرَکَهِ اللَّهِ 232
- در معنای معرفت در این که فضائل اهل بیت بی شمار است 232
- در معنای حکمت 234
- در مراتب و معانی سرّ 238
- در معنای کتاب 242
- در اوصیاء پیامبران 243
- در این که کتاب واجد حروف اسم اعظم است 244
- امام مبین کیست؟ 248
- وَ أَوْصِیاءِ نَبِی اللَّهِ 249
- در اوصیاء پیامبر خاتم 249
- در لوح اهدایی خدا به پیامبرش در وصیت 252
- در استدلال بر این که ائمه ذرّیه پیامبرند 256
- وَ ذُرِّیهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 256
- السَّلامُ عَلَی الدُّعَاهِ إِلَی اللَّهِ 258
- در معنای داعی بودن ائمه 258
- در این که آل محمد منشای همه خوبی ها و ملکاتند 259
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَی مَرْضَاهِ اللَّهِ 259
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- در معنای عرفانی فقر و فنا 262
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ الُْمخْلِصِینَ فِی تَوْحِیدِ اللَّهِ 266
- در اخلاص 266
- سخنی لطیف در منتهای سیر انسان 267
- هدف خلقت 268
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- السَّلامُ عَلَی الْأَئِمَّهِ الدُّعَاهِ 271
- وَ الْقَادَهِ الْهُدَاهِ 271
- در مراتب پیروی از ائمه(ع) 271
- در مرتبه خلّت 275
- تأویلی از آیه ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) 277
- وَ السَّادَهِ الْوُلاهِ 280
- وَ الذَّادَهِ الْحُمَاهِ 281
- وَ أَهْلِ الذِّکْرِ 281
- وَ أُولِی الْأَمْرِ 282
- وَ بَقِیهِ اللَّهِ 283
- وَ خِیرَتِهِ 284
- وَ خِیرَتِهِ 284
- در این که اسماء شامل اسماء حسنی و اسماء غیر حسنی می شود 285
- در توفیقیت اسماء 286
- وَ عَیبَهِ عِلْمِهِ 289
- وَ صِرَاطِهِ 290
- صراط چیست؟ 290
- وَ نُورِهِ 291
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- در تفاوت واحد و احد 295
- کَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ 297
- در مراتب توحید 297
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ 299
- در معنای عزیز 299
- وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَی 301
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ 301
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِ 302
- «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ» 303
- در قیام حضرت مهدی(ع) 303
- وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّهُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِیونَ 304
- نور اول: در معنای فطرت و طینت 305
- الْمَعْصُومُونَ 305
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- در خلقت ائمّه(ع) 309
- در شرح حجاب ها 310
- در حقیقت محمدیه 315
- نور دوم: در حقیقت عصمت 315
- در حقیقت محمدیه 315
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- نور سوم: در معنای توبه و انابه معصومین علیهم السلام 321
- در اقسام گناهان 323
- در معنای کرامت ائمه(ع) بر دیگر خلایق 330
- الْمُکَرَّمُونَ 330
- الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ 333
- مراد از صادقین چیست؟ 333
- الْمُقَرَّبُونَ 333
- الْمُطِیعُونَ لِلَّهِ 334
- الْفَائِزُونَ بِکَرَامَتِهِ 335
- الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ 335
- ائمّه(ع) ظرف علم پروردگارند 336
- در خلافت ائمّه(ع) از خدا 339
- وَ رَضِیکُمْ خُلَفَاءَ فِی أَرْضِهِ 339
- وَ حُجَجا عَلَی بَرِیتِهِ 341
- وَ مُسْتَوْدَعا لِحِکْمَتِهِ 343
- وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ 343
- وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِهِ 345
- وَ شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ 345
- ائمّه(ع) شاهدان بر خلقند 345
- وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ 349
- وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ 349
- وَ مَنَارا فِی بِلادِهِ 349
- عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ 350
- در آزمایش و فتنه ها 352
- در مراتب طهارت ائمه(ع) 354
- فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ 356
- وَ أَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ 357
- در معنای تکبیر 357
- وَ مَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ 358
- در عینیت صفات حق با ذات 358
- أَدْمَنْتُمْ ذِکْرَهُ 361
- در ذکر خدا 361
- در میثاق 363
- وَ أَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ 364
- وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیهِ 364
- در معنای حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن 365
- در غایت خلقت انسان 369
- در این که انسان آینه صفات جلالی و جمالی است 371
- در چرایی و حقیقت امر و نهی 374
- در شکیبایی 376
- وَ صَبَرْتُمْ عَلَی مَا أَصَابَکُمْ فِی جَنْبِهِ 376
- وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاهَ 378
- در معنای اقامه نماز 378
- وَ آتَیتُمُ الزَّکَاهَ 379
- در معنای جهاد 380
- وَ جَاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ 380
- در حقیقت احکام و فرائض الهی 381
- وَ بَینْتُمْ فَرَائِضَهُ 381
- حَتَّی أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ 381
- وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْکَامِهِ 382
- در بیان حدود و احکام اشیاء 382
- در رضا 383
- وَ صِرْتُمْ فِی ذَلِکَ مِنْهُ إِلَی الرِّضَاوَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ 383
- وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ 383
- وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَی 384
- وَ اللازِمُ لَکُمْ لاحِقٌ 385
- فَالرَّاغِبُ عَنْکُمْ مَارِقٌ 385
- در معنای حق 386
- وَ الْمُقَصِّرُ فِی حَقِّکُمْ زَاهِقٌ 386
- در میراث نبوت 388
- وَ مِیرَاثُ النُّبُوَّهِ عِنْدَکُمْ 388
- در این که ائمه(ع) مبدأ و منتهای مردم هستند 390
- وَ إِیابُ الْخَلْقِ إِلَیکُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَیکُمْ 390
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَکُمْ وَ آیاتُ اللَّهِ لَدَیکُمْ وَعَزَائِمُهُ فِیکُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَکُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَیکُمْ 392
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَکُمْ وَ آیاتُ اللَّهِ لَدَیکُمْ وَعَزَائِمُهُ فِیکُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَکُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَیکُمْ 392
- در امامت 394
- در این که امامت به اختیار مردم نیست 396
- مَنْ وَالاکُمْ فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاکُمْ فَقَدْ عَادَی اللَّهَ 401
- وَ مَنْ أَحَبَّکُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَکُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ 402
- وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ 402
- در این که ائمه(ع) صراط مستقیم و اسم اعظم پروردگارند 403
- وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ 404
- در مراتب نبوت و طینت 404
- در معنای رحمت و فضل 408
- وَ الرَّحْمَهُ الْمَوْصُولَهُ 408
- وَ الآْیهُ الَْمخْزُونَهُ 410
- در معنای آیه مخزونه 410
- وَ الْأَمَانَهُ الَْمحْفُوظَهُ 412
- در معنای امانت الهی 412
- وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَی بِهِ النَّاسُ 414
- در تأویل باب حطّه 414
- مَنْ أَتَاکُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ یأْتِکُمْ هَلَکَ 417
- در فرقه ناجیه 417
خدا «یتَسَاءَلُونَ*عَنْ الْمُجْرِمِینَ * مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ *قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ»(1) یعنی: «از گناهکاران می پرسند که چه چیز شما را در آتش افکند؟ پاسخ دهند ما از نمازگزاران نبوده ایم...» به پیروی از ائمه علیهم السلام تفسیر شده است.(2)
در کافی(3) از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: «مراد این است که ما از پیروان ائمه علیه السلام که خداوند درباره ایشان فرمود: «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ»(4) نبوده ایم.»
آیا ندیده اید که مردم به کسی که در زینت و زیبایی بعد از دیگری می آید به او «مصلی» می گویند، به همین خاطر در آیه کسانی که گفتند: «لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» یعنی ما از پیروان «سابقین» نبوده ایم.
و از امام کاظم علیه السلام(5) روایت شده که فرمود: « ما بعد از محمد با وصی محمدصلی الله علیه وآله و اوصیاء او دوستی نکرده ایم و بر ایشان درود نفرستاده ایم.» و اخباری که وارد شده در این که ایشان «صلوه» در کتاب خدا هستند، و همه خیراتی که در قرآن ذکر شده ایشان هستند و مرحوم کلینی در کافی برای آن بابی باز کرد.
وَ آتَیتُمُ الزَّکَاهَ
اشاره به آیه شریفه «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا* وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا»(6) مراد از تزکیه نفوس ایشان از پلیدی های جاهلیت و پیروی از هواست که همان طهارت در آیه شریفه تطهیر می باشد و از جمله آن زکات مال واجب در عالم فعل است.