روش‌های مدیریت، برنامه‌ریزی وپیام رسانی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 18

«تو تنها كسي را انذار مي‌كني وانذارت در حق كسي مؤثر واقع مي‌شود كه قرآن را تصديق كرده و ناديده از رحمان خشيت داشته باشد، پس تو او را به آمرزش و اجـري كريم بشارت بده!» (11 / يس)

مراد از اتباع ذكر تصديق قرآن است و اين‌كه وقتي آياتش تلاوت مي‌شود، به سوي شنيدن آن متمايل شوي!

مــراد از خشيــت رحمــان به غيب خشيــت از خــدا در عالــم مــاده، يعنــي در پــس پـرده ماديت اســت قبل از آن كه با مــرگ يا قيامــت حقيقــت مكشــوف گــردد.

در اين آيه شريفه خشيت متعلق شده است بر اسم رحمان كه خوددلالت بر صفت

يس: يك دوره كامل‌از فن‌پيام‌رساني و هدايت (31)

رحمت خدا مي‌كند و اميد اميدواران را تحريك و جلب مي‌نمايد، با اين كه مقام خشيت اقتضا داشت يكي از صفات قهريه خدا را به كار ببرد و اين به خاطر آن است كه اشاره كند به اين كه خشيت مؤمنين ترسي است آميخته با رجاء و اين همان حالتي است كه: عبد را در مقام عبوديت نگه مي‌دارد، در نتيجه نه از عذاب معبودش ايمن مي‌شود و نه از رحمت خدا نوميد.

و اگر كلمه مغفــرت و نيز اجر كريــم را نكــره آورد، براي اشــاره به اهميت و عظمت آن دو است، يعني: او را به آمرزش عظيمــي از خدا و اجر كريمــي بشارت بده كه با هيــچ مقياسي نمي‌تــوان آن را اندازه‌گيـري كرد و آن عبــارت اســت از بهشــت.

و معنــاي آيه اين است كه: تو تنهــا كسي را انذار مي‌كني، يعني انذارت تنها در كسي نافع و مؤثر است كه تابع قرآن باشد و چون آيات قرآن تلاوت مي‌شود، دلش متمايــل بدان مي‌شــود و از رحمـان خشيتــي دارد آميختــه بـا رجــاء، پس تــو او را

(32) روش‌هاي مديريت، برنامه‌ريزي و پيام‌رساني

به آمرزشي عظيــم و اجري كريـم بشارت ده كه با هيچ مقياسـي اندازه‌گيري نمي‌شود.