روش‌های مدیریت، برنامه‌ریزی وپیام رسانی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 208

(396) روش‌هاي مديريت، برنامه‌ريزي و پيام‌رساني

بعد از آن كه شاه فرمان مكانت و امانت يوسف را به طور مطلق صادر كرد، يوسف از او درخواست نمود كه او را به وزارت ماليه و خزانه‌داري منصوب كند و امور مالي كشور و خزانه‌هاي زمين را كه مراد از آن همان سرزمين مصر بوده باشد به وي محول نمايد:

«قــالَ اجْعَلْني عَلي خَزائِنِ الاَْرْضِ اِنّي حَفيظٌ عَليمٌ!»

و اگر اين درخواست را كرد به اين منظور بود كه امورمالي كشور و ارزاق را به مباشرت خود اداره كند و ارزاق را جمع آوري نموده براي سال‌هاي بعد كه قهرا سال‌هاي قحطي خواهد بود و مردم دچار گراني و گرسنگي خواهند شد ذخيره نمايد و خودش با دست خويش آن ذخيره‌ها را در ميان مردم تقسيم كند و به هر يك آن مقداري كه استحقاق دارد بدهد و از حيف و ميل جلوگيري نمايد.

و خود درخواست خويش را چنين تعليل كرد كه من حفيظ و عليم هستم، زيرا اين دو

امين و مكين و حفيظ و عليم بودن در مديريت امور (397)

صفت از صفاتي است كه متصدي آن مقامي كه وي درخواستش را كرده بود لازم دارد و بدون آن دو نمي‌تواند چنان مقامي را تصدي كند و از سياق آيات مورد بحث و آيات بعدش برمي آيد كه پيشنهاد پذيرفته شد و دست به كار آن‌چه مي‌خواست گرديد. (1)

بدترين مديريت تاريخ بشر

«يَقْــدُمُ قَــوْمَــهُ يَــوْمَ‌الْقِيمَـةِ فَـأَوْرَدَهُـمُ النّـارَ وَ بِئْسَ‌الْــوِرْدُ الْمَــوْرُودُ!»

«او در روز قيامــت پيشرو قوم خود خواهــد بود و آنان را به سوي لبه آتش مي‌بــرد كه چه بــد جـايگـاهي است براي ورود!» (98 / هود)