روش‌های مدیریت، برنامه‌ریزی وپیام رسانی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 83

و اين آيه شريفه به طوري كه ملاحظه مي‌فرماييد وحي را از نظر نتيجه وهدفش معرفي مي‌كند، كه وحي عبارت است از انذار مردم از طريق القاء الهي و نبوت هم همين است، پس وحي القائي است الهي به غرض نبوت و انذار. (1)

1- الميزان ج :18 ص: 19 .

نقش تدريج و زمان و مكان در ابلاغ وحي قرآن (151)

نزول قرآن آيه به آيه، به مقتضاي شرايط زمان و مكان

«وَ قُرْانا فَرَقْناهُ لِتَقْرَاَهُ عَلَي‌النّاسِ عَلي مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ تَنْزيلاً!»

«و قــرآن را به تدريــج فرستاديــم تــا آن را بــه تدريــج بــراي مردم بخوانــي و آن را نــازل كرديــم نــازل كردنــي كامــــل!» (106 / اسرا)

معناي «فَرَقْناهُ» يعني قرآن را آيه آيه و سوره سوره نازل كرديم، مكث نيز بر همين معنــا دلالت مي‌كند .

لفظ آيه با صرفنظر از سياق آن تمامي معارف قرآني را شامل مي‌شود و اين معارف در نزد خدا در قالب الفاظ و عبارات بوده كه جز به تدريج در فهم بشر نمي‌گنجد، لذا بايد به تدريج كه خاصيت اين عالم است نازل گردد تا مردم به آساني بتوانند تعقلش كرده حفظش نمايند .

نزول آيات قرآني به تدريج و بند بند و سوره سوره و آيه آيه، به خاطر تماميت يافتن استعداد مردم در تلقي معارف اصلي و اعتقادي و احكام فرعي و عملي آن است و

(152) روش‌هاي مديريت، برنامه‌ريزي و پيام‌رساني