روش‌های مدیریت، برنامه‌ریزی وپیام رسانی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 84

به مقتضاي مصالحي است كه براي بشر در نظر بوده و آن اين است كه علم قرآن با عمل به آن مقارن باشد و طبع بشر از گرفتن معارف و احكام آن زده نشود، معارفش را يكي پس از ديگــري درك نمـايد.

خداي‌تعالي كتاب خود را به سوره‌ها و سوره‌هايش را به آيات تفريق نمود، البته بعد از آن كه به لباس واژه عربي ملبسش نمود و چنين كرد تا فهمش براي مردم آسان باشد، آن گاه آن كتاب را دسته دسته و متنوع به چند نوع نموده و مرتبش كرد و سپس يكي پس از ديگري هر كدام را در موقع حاجت بدان و پس از پديد آمدن استعدادهاي مختلف در مردم و به كمال رسيدن قابليت آنان براي تلقي هر يك از آن‌ها نازل كرد و اين نزول در مدت بيست و سه سال صورت گرفت تا تعليم با تربيت و علم با عمل همسان يكديگر پيش رفته باشند. (1)

1- الميـــــــــزان ج :13 ص: 305 .

نزول‌قرآن‌آيه‌به‌آيه، به‌مقتضاي‌شرايط زمان و مكان (153)

-154

فصل هفتم:روش‌هاي آموزشي قرآن

آموزش اصول دعوت

«اُدْعُ اِلي سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي هِيَ‌اَحْسَنُ اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِه وَ هُوَاَعْلَمُ بِالْمُهْتَدينَ،»

«با فرزانگي و پند دادن نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با مخالفان به طريقي كه نيكوتر است مجادله كن كه پروردگارت كسي را كه از راه او گمراه شده بهتر شناسد و هم او هدايت يافتگان را بهتر شناسد!» (125 / نحل)

شكي نيست در اين كه از آيه استفاده مي‌شود كه اين سه قيد، يعني حكمت و موعظه و مجادله، همه مربوط به طرز سخن گفتن است، رسول گرامي مأمور شده كه به يكي از اين