- طلیعه 1
- اشاره 5
- فصل اول:کلیات 5
- مقدمه 6
- معنای لغوی و اصطلاحی سبک و سیره 10
- پیشینه سیره نویسی 12
- جایگاه امام 14
- نقش الگودهی 16
- اشاره 17
- فصل دوم: رفتار فردی امام هادی علیه السلام 17
- 1. انتخاب لباس 18
- 2. غذا 21
- 3. شیوه تربیت 23
- 4. ساده زیستی 29
- فصل سوم: اخلاق اجتماعی امام هادی علیه السلام 30
- اشاره 30
- 1. بردباری 31
- 2. خلق نیکو 32
- 3. ابراز همدردی 34
- 4. رحمت و مهربانی 35
- 5. دوری از خدعه 39
- 6. ارتباط صمیمانه با دیگران 40
- فصل چهارم: آموزههای فرهنگی در رفتار امام هادی علیه السلام 42
- اشاره 42
- پاسداری از دین 43
- حل مشکل علمی 51
- تربیت شاگردان 55
- پاسخ به سؤالات 57
- مبارزه با انحرافات 61
- رویارویی با فقهای درباری 74
- شبهه شناسی و شبهه زدایی 77
- احترام به علما 80
- اشاره 84
- فصل پنجم: آموزههای تربیتی امام هادی علیه السلام 84
- دعوت به تقوا و بندگی 85
- اندرز و نصیحت 86
- اشاره 86
- 1. عبادت خدا 87
- 2. نهی از بد گفتن به روزگار 88
- 4. معرفی ارزش دنیا 89
- 3. منع از چاپلوسی 89
- 6. توصیه به شکرگزاری 90
- 5. سفارش به استغفار 90
- شیوه برخورد با گمراهان 92
- تنوع در ارائه شیوههای تربیتی 93
- توجه به نعمتها و شکرگزاری از آن 94
- آماده کردن مردم برای دوره غیبت 95
- اشاره 101
- اهتمام به تربیت در قالب دعا 101
- اشاره 101
- 1. زیارت جامعه 101
- ب) شهادت به وحدانیت خداوند 103
- الف) اشاره به جایگاه اهل بیت 103
- د) دوستی با اهل بیت علیهم السلام شرط دوستی با خدای متعال 104
- ه) منزلت اهل بیت علیهم السلام نزد خدا 104
- ج) شهادت به رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله 104
- و) رجعت 105
- 2. زیارت وداع 106
- 3. دعا برای دستیابی به عزت 107
- اشاره 107
- ج) توفیق شایستگی 108
- الف) عزت 108
- ب) دفع مکر شیاطین 108
- فصل ششم: آموزههای اخلاقی در مکتب امام هادی علیه السلام 109
- اشاره 109
- 1. بی آلایشی 110
- 2. سخاوت 112
- 3. دلجویی از درماندگان 117
- 4. اطمینان قلب 120
- فصل هفتم:روش سی_اسی امام هادی علیه السلام 124
- اشاره 124
- 1. موقعیت شناسی 125
- اشاره 126
- 2. رازداری و تقیه 126
- الف) حفظ تشیع 129
- ب) موفقیت در برنامهها 131
- ج) حفظ جان پیروان 132
- اشاره 132
- 3. نفوذ در حکومت 132
- ارتباط با مردم از طریق شبکه وکالت 134
- فصل هشتم: انس با معبود 139
- اشاره 139
- عبادتهای امام 140
- شب زنده داری 145
- فصل نه_م: سیاستهای اقتص_ادی امام هادی علیه السلام 149
- اشاره 149
- ساماندهی وجوهات شرعی 152
- اهتمام به کار و تلاش 155
- کمک به شیعیان 156
- تأمین مالی مردم از طریق دربار 156
- کتابنامه 158
امام هادی علیه السلام میدانستند که حکومت وقت، تمام حرکات ایشان را تحت نظر دارد و در پی بهانه ای است تا ایشان را محکوم کند. در این شرایط بود که آن حضرت با درایت و دقت لازم، امر خطیر امامت و زعامت سیاسی پیروان خود را بر عهده داشتند.
در زیارت جامعه کبیره در وصف امامان معصومعلیه السلام گفته شده است: «شما سیاستمداران بندگان خدا هستید».(1) در واقع سیاست، اصلاح امور مردم و اداره و سرپرستی رعیت و مردم داری است. پس سیاست مدار کسی است که در کارهای سیاسی و امور مملکت داری، دانا و کارآزموده باشد. با توجه به این گونه برداشت از سیاست میتوان گفت که امام هادی علیه السلام سیاست مدارترین انسان در عصر خود بود. در این بخش به نمونه هایی از زندگانی آن حضرت اشاره می کنیم که بر اساس آنها می توان سیاست حقیقی و دین محور را فرا گرفت.
1. موقعیت شناسی
1. موقعیت شناسی
متوکل نسبت به بنی هاشم بدرفتاری و خشونت بسیار روا میداشت و به همه آنان، به خصوص امام هادی علیه السلام بدگمان بود. امام هادی علیه السلام نیز از تمام
1- [1] . ساسه العباد ، من لایحضرالفقیه، ج2، ص610.