- طلیعه 1
- فصل اول:کلیات 5
- اشاره 5
- مقدمه 6
- معنای لغوی و اصطلاحی سبک و سیره 10
- پیشینه سیره نویسی 12
- جایگاه امام 14
- نقش الگودهی 16
- فصل دوم: رفتار فردی امام هادی علیه السلام 17
- اشاره 17
- 1. انتخاب لباس 18
- 2. غذا 21
- 3. شیوه تربیت 23
- 4. ساده زیستی 29
- اشاره 30
- فصل سوم: اخلاق اجتماعی امام هادی علیه السلام 30
- 1. بردباری 31
- 2. خلق نیکو 32
- 3. ابراز همدردی 34
- 4. رحمت و مهربانی 35
- 5. دوری از خدعه 39
- 6. ارتباط صمیمانه با دیگران 40
- اشاره 42
- فصل چهارم: آموزههای فرهنگی در رفتار امام هادی علیه السلام 42
- پاسداری از دین 43
- حل مشکل علمی 51
- تربیت شاگردان 55
- پاسخ به سؤالات 57
- مبارزه با انحرافات 61
- رویارویی با فقهای درباری 74
- شبهه شناسی و شبهه زدایی 77
- احترام به علما 80
- فصل پنجم: آموزههای تربیتی امام هادی علیه السلام 84
- اشاره 84
- دعوت به تقوا و بندگی 85
- اشاره 86
- اندرز و نصیحت 86
- 1. عبادت خدا 87
- 2. نهی از بد گفتن به روزگار 88
- 3. منع از چاپلوسی 89
- 4. معرفی ارزش دنیا 89
- 6. توصیه به شکرگزاری 90
- 5. سفارش به استغفار 90
- شیوه برخورد با گمراهان 92
- تنوع در ارائه شیوههای تربیتی 93
- توجه به نعمتها و شکرگزاری از آن 94
- آماده کردن مردم برای دوره غیبت 95
- اهتمام به تربیت در قالب دعا 101
- اشاره 101
- اشاره 101
- 1. زیارت جامعه 101
- الف) اشاره به جایگاه اهل بیت 103
- ب) شهادت به وحدانیت خداوند 103
- ج) شهادت به رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله 104
- ه) منزلت اهل بیت علیهم السلام نزد خدا 104
- د) دوستی با اهل بیت علیهم السلام شرط دوستی با خدای متعال 104
- و) رجعت 105
- 2. زیارت وداع 106
- 3. دعا برای دستیابی به عزت 107
- اشاره 107
- الف) عزت 108
- ب) دفع مکر شیاطین 108
- ج) توفیق شایستگی 108
- فصل ششم: آموزههای اخلاقی در مکتب امام هادی علیه السلام 109
- اشاره 109
- 1. بی آلایشی 110
- 2. سخاوت 112
- 3. دلجویی از درماندگان 117
- 4. اطمینان قلب 120
- اشاره 124
- فصل هفتم:روش سی_اسی امام هادی علیه السلام 124
- 1. موقعیت شناسی 125
- 2. رازداری و تقیه 126
- اشاره 126
- الف) حفظ تشیع 129
- ب) موفقیت در برنامهها 131
- 3. نفوذ در حکومت 132
- اشاره 132
- ج) حفظ جان پیروان 132
- ارتباط با مردم از طریق شبکه وکالت 134
- فصل هشتم: انس با معبود 139
- اشاره 139
- عبادتهای امام 140
- شب زنده داری 145
- اشاره 149
- فصل نه_م: سیاستهای اقتص_ادی امام هادی علیه السلام 149
- ساماندهی وجوهات شرعی 152
- اهتمام به کار و تلاش 155
- تأمین مالی مردم از طریق دربار 156
- کمک به شیعیان 156
- کتابنامه 158
حضرت را ترک نماید، و می گفتند تنها در این صورت دست از شکنجه او برمی دارند. عمار بن یاسر پس از این قضیه، نزد پیامبر اکرم6 آمد و جریان را برای آن حضرت نقل کرد. پیامبر اکرم6 به او فرمودند: «اگر آنان دوباره از تو چنین کاری خواستند تو نیز دوباره آن کار را انجام بده».(1)
امام هادی علیه السلام اینگونه دستورها را هم برای فاش نشدن فعالیتهای پیروان خود سفارش می کردند هم میخواستند بدین گونه به یاران خود بیاموزند که تمام آموزههای دینی برای مصالح امت اسلامی است. مراد از تأکید امام هادی علیه السلام بر این آموزه اسلامی آن بود که به امت اسلامی بفهمانند، پیروان اسلام از ابتدای پیدایش دین مبین با آن آشنایی داشته و برای حفظ مصالح فردی و اجتماعی از آن استفاده می کرده اند.
ب) موفقیت در برنامهها
ب) موفقیت در برنامهها
حضرت امام هادی علیه السلام به دورنمای فعالیتها و برنامههای یاران خود میاندیشیدند، از این رو آنها را به رازداری سفارش مینمودند تا پیش از انجام کاری، برنامه هایشان افشا نگردد. جریان ذیل نهایت درجه احتیاط امام را نشان میدهد:
روزی به متوکل خبر رسید که اموالی را از قم به حضور امام هادی علیه السلام میبرند. متوکل وزیر خود فتح بن خاقان را طلبید و دستور داد تا مراقب اوضاع باشد و نتیجه را برای او گزارش بدهد.
فتح بن خاقان شخصی به نام ابوموسی را بر این کار گماشت تا جریان را زیر نظر بگیرد و به او خبر دهد. ابوموسی نیز مخفیانه حضور امام هادی علیه السلام
رفت و آمد میکرد. روزی امامعلیه السلام به او فرمود: «مال را شب میآورند، امشب را نزد ما بمان». ابوموسی پذیرفت و شب را نزد امامعلیه السلام ماند. نیمه شب امام به او
1- [1] . پیشوایان هدایت (هادی امت)، ص 227.