- بخش اول: شخصیت شناسی 1
- اشاره 1
- الف) مراسم تولّد و نام گذاری 2
- اشاره 2
- فصل اول: زمان و مکان تولّد 2
- ب) پدر و مادر 3
- ج) غم کودکی 3
- ه_) ادوار زندگی 4
- د) زندگی در محاصره دشمن 4
- و) کنیه و لقب ها 5
- فصل دوم:ویژگی ها 6
- ب) توکل به خداوند 6
- الف) شکل و شمایل ظاهری 6
- فصل سوم: مقام امامت 8
- الف) امامت 8
- ب) نصّ بر امامت 9
- ج) عصمت امام 10
- د) بهره گیری گسترده از آگاهی غیبی 10
- ه_) معجزات 13
- و) راز دانی 14
- فصل چهارم: عصرغیبت 16
- الف) آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت 16
- ب) نصّ بر امامت مهدی (عج) پیش از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام 17
- ج) تصریح بر ولادت امام مهدی (عج) 18
- د) یاران امام عسکری علیه السلام سفیران امام زمان (عج) 20
- ب) ویژگی اوضاع سیاسی _ اجتماعی 21
- فصل پنجم: حیات سیاسی امام حسن عسکری علیه السلام 21
- الف) محبوس نگاه ها 21
- ج) خلفای معاصر امام عسکری علیه السلام 22
- د) سیره امام عسکری علیه السلام در برخورد با خلفای معاصر 24
- ه_) اوضاع شیعیان در زمان امام عسکری علیه السلام 26
- و) انقلاب های دوران امام حسن عسکری علیه السلام 28
- 1. عبداللّه بن جعفر حمیری، شیخ القمیین 30
- فصل ششم: یاران امام عسکری علیه السلام 30
- 2. احمد بن اسحاق قمی 32
- 3. علی بن ابراهیم 35
- 4. محمد بن حسن صفار 36
- 5. احمد بن داود جرجانی 38
- 6. سعد بن عبداللّه اشعری قمی 39
- 7. حسن بن خالد، برادر محمد بن خالد 42
- اشاره 45
- فصل هفتم: شهادت امام حسن عسکری علیه السلام 45
- تشییع و تدفین امام علیه السلام 46
- حوادث پس از شهادت امام علیه السلام 46
- کوشش ناکام جعفر کذّاب 47
- اشاره 50
- بخش دوم: سیره شناسی 50
- فصل اول: سیره اخلاقی و فردی 51
- عبادت و نماز 51
- هیبت و شکوه 51
- اشاره 51
- سخاوت و بخشش 52
- زهد و پارسایی 53
- فصل دوم:سیره اجتماعی 54
- منش والا 54
- صبر و بردباری 54
- پشتیبانی مالی از شیعیان 55
- ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان 55
- کوشش های علمی 57
- فصل سوم:سیره علمی 57
- اشتباه فیلسوف عراقی 57
- علم و آگاهی 59
- تفاوت ارث زن و مرد 59
- فصل چهارم: سیره سیاسی 61
- اشاره 61
- فعالیت های مخفیانه سیاسی 61
- تقویت و توجیه رجال و عناصر مهم شیعه 62
- اشاره 64
- بخش سوم: اندیشه شناسی 64
- اشاره 65
- فصل اول:نامه های امام عسکری علیه السلام 65
- پاسخ به پرسش های شرعی 65
- نامه ای به فقیه قمی 66
- 1. برخورد با دوگانه پرستان 68
- 2. برخود با واقفیه 68
- فصل دوم:دربرابر انحرافات 68
- 4. برخورد با صوفیان 69
- 3. برخورد با مُفوّضه 69
- فصل سوم: برگزیده سخنان امام علیه السلام 70
- 1. علم و دانش 70
- 2. اتحاد مسلمانان 70
- 3. پیامی به پیروان 71
- 4. پند ارزش مند 72
- 5. نکوهش دورویی 72
- اشاره 75
- بخش چهارم: متون ادبی 75
- میلاد امام حسن عسکری علیه السلام 76
- شهادت امام حسن عسکری علیه السلام 116
- بخش پنجم: ایده ها و موضوعات برنامه سازی 143
- بخش ششم: منبع شناسی در موضوع امام حسن عسکری علیه السلام 151
- منبع: شناسی امام حسن عسکری علیه السلام 151
ای احمد بن اسحاق! خداوند از زمانی که آدم را آفریده تا روز رستاخیز، هرگز زمین را از حجّت خالی نگذاشته و نمی گذارد. خداوند به برکت وجود حجّت خود در زمین، بلا را از مردم جهان دفع می کند و باران می فرستد و برکات نهفته در دل زمین را آشکار می سازد.
عرض کردم: پیشوا و امام بعد از شما کیست؟ حضرت به سرعت برخاست و به اتاق دیگر رفت. طولی نکشید که برگشت. در حالی که پسربچه ای سه ساله را که چهره اش همچون ماه شب چهارده می درخشید به دوش گرفته بود. فرمود: احمد بن اسحاق، اگر پیش خدا و امامان، محترم نبودی، این پسرم را به تو نشان نمی دادم، او هم نام و هم کنیه رسول خداست. زمین را از عدل و داد پر می کند، چنان که از ظلم و جور پر شده باشد. او در میان این امت (از نظر طول غیبت) همچون «خضر» و «ذالقرنین» است. او غیبتی خواهد داشت که (در اثر طولانی بودن آن) بسیاری به شک خواهند افتاد و تنها کسانی که خداوند آنان را در اعتقاد به امامت او ثابت نگه داشته و توفیق دعا برای تعجیل قیام و ظهور او می بخشد، از گمراهی نجات می یابند. (1)
ب) نصّ بر امامت مهدی (عج) پیش از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام
در این بخش به روایاتی از امام عسکری علیه السلام می پردازیم که درباره امامت فرزندش مهدی (عج) به عنوان حجّت قائم و غائب فرموده است:
1. عالم بزرگوار «محمّد بن عثمان العمری» از پدرش روایت می کند که گفت:
نزد حضرت بودم که از ایشان درباره این روایت که «هرگز زمین از حجّت خدا تهی نمی گردد و هرکس امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.» پرسش کردند. حضرت پاسخ داد: این روایت درست و حقّ است همان گونه که روز درست و حق است.
ناگهان شخصی پرسش کرد: یابن رسول اللّه، پس حجّت و امام پس از شما کیست؟ حضرت فرمود: پسرم «محمّد» امام و حجّت پس از من است. هرکس او را
1- کمال الدین، ج 2، ص 384، باب 38.